20 tips van sportfotograaf Nico Delmeire
woensdag 12 december 2018, 14:58 door Michelle Peeters | 16.200x gelezen | 15 reactiesDe Eindhovense Nico Delmeire is ruim 12 jaar sportfotograaf geweest. Nu richt hij zich op het coachen van fotografen. Twintig nuttige tips over sportfotografie wil hij graag delen. Hier komen ze!
Nico heeft veel gereisd, veel beroemde sporthelden mogen vereeuwigen en heeft hiermee een enorme berg kennis en ervaring opgedaan.
1. Vaste opdrachtgevers
Als je sportfotograaf wilt worden moet je zorgen voor voldoende inkomsten. Als het geld gaat kosten in plaats van dat het iets oplevert kan je beter stoppen.
Je moet onderscheidend goed zijn en je moet vaste opdrachtgevers hebben die je op pad sturen en die ook zeker je foto's afnemen.
2. Onderscheidend goed zijn
Als sportfotograaf moet je je kunnen onderscheiden door beeld te leveren dat meteen goed is. Dus met zo min mogelijk nabewerking. Als een beeld gecropped is zie je dat toch altijd.
Ik zie tot mijn spijt te vaak scheve horizons, spelers die klein weergegeven zijn op de foto, gecropte foto's en dat soort zaken.
Guus Dubbelman (Volkskrant) en Hans Heus leveren wel mooie sportbeelden. Ze zien andere dingen, zetten het in een nieuw perspectief waardoor je verrassende beelden krijgt.
Vroeger moest er met rolletjes geschoten worden en moest je goed weten wat je deed. De foto moest gewoon meteen goed zijn. Er kon niets gecorrigeerd worden in de nabewerking.
Daar leer je wel van fotograferen! Je krijgt er meer zicht op hoe je een direct goed beeld kunt maken zonder te Photoshoppen.
3. Goede voorbereiding
Zorg dat je goed voorbereid bent voordat je gaat fotograferen en zorg dat je er ruim op tijd bent! Verdiep je in de wedstrijd, weet wie belangrijke spelers zijn en wat ze waarschijnlijk gaan doen.
Verdiep je ook in het weer, zorg voor regenhoezen voor je camera en lenzen en regenkleding voor jezelf.
4. Verdiep je in de sport
Voetbal was wel mijn hoofdsport, hier wist ik dan ook alles vanaf. En dat is ook nodig want je moet kunnen anticiperen, weten wat er zou kunnen gaan gebeuren en dan op de goede plek staan. En op dat moment moeten je camera's goed ingesteld staan, ready to shoot.
Bij bijvoorbeeld de Tour de France moet je de etappes kennen en weten waar de gele trui-drager zich bevindt. Via een radioverbinding blijf je op de hoogte van alle nieuwtjes en informatie. Ik had altijd een radio bij me.
Bij tennis moet je weten wat de kracht van het tennissen is. Richard krajicek sloeg bijvoorbeeld vaak aces, dus waren er weinig of zeer korte rally's. Daar moet je van tevoren op inspelen.
En verder moet je zorgen dat de bal zelf ook in beeld is, maar dat geldt eigenlijk voor alle balsporten.
Ondanks dat voetbal de hoofdmoot was, heb ik toch een breed scala aan sporten gefotografeerd waaronder ook zwemmen, rally's, wielrennen, tennis. Iedere sport is weer een volledig andere manier van fotografie met andere spelregels, lichtomstandigheden, snelheid, afstand, et cetera.
5. Drie camera's met verschillende lenzen
Ik heb zowel Canon (EOS 1D) als Nikon (D1)-bodies gebruikt en droeg meestal drie camera's bij me met allemaal lichtgevoelige lenzen met verschillende brandpuntsafstanden:
- Een 400mm f/2.8 lens
- Een 70-200mm f/2.8 lens
- Een groothoek lens van 16-35mm, ook f/2.8
Je hebt geen tijd om lenzen te wisselen en als een sporter ineens (onverwacht) naar je toe loopt moet je je groothoeklens meteen bij de hand hebben.
Als je van korte afstand (dus met groothoeklens) fotografeert maak je zelf veel meer onderdeel uit van de actie dan wanneer je inzoomt op een gebeurtenis. Dit zie je echt terug op de foto! Zorg natuurlijk ook dat je je apparatuur goed kent!
Voor de lange lens (400mm) gebruikte ik een monopod-statief. De ring van de lens zit dan aan het statief vast waardoor je de camera, onafhankelijk van de lens, kunt bewegen en draaien.
Dit geeft wat meer bewegingsvrijheid waarbij je toch wat stabiliteit van een statief kunt gebruiken. Onmisbaar, zeker bij lange brandpuntsafstanden.
Een krukje nam altijd mee, ondanks het feit dat er bijna altijd wel stoelen te vinden waren. Je weet echter nooit wat je gaat aantreffen ter plaatse. Ik fotografeerde praktisch altijd vanuit een zittende positie. Bij de Tour de France of een marathon soms achterstevoren zittend op een motor.
6. Scherpstelmethode
Ik gebruik eigenlijk standaard de AI servo focusmethode (Continuous servo bij Nikon) voor bewegende onderwerpen.
Erg handig bij bewegende onderwerpen, bijvoorbeeld een groep hardlopers die naar je toe komt rennen. Omdat ze constant in beweging zijn moet de autofocus meebewegen. Er vindt constante scherpstelling plaats.
Tijdens het scherpstellen kan gefotografeerd worden. Tijdens het fotograferen in AI Servo AF zal het scherptecontrolelampje niet gaan branden in de zoeker.
Het scherpstelpunt zet ik standaard in het midden. Bij een corner of penalty kan je de focus nog vastzetten met de AE-lock knop (met het sterretje).
Als ik een finishfoto moest maken van de winnaar van de marathon had ik de focus van tevoren al op het lint liggen waar hij doorheen moest lopen. Ik gebruikte ook hier de AI servo focusmethode omdat de loper binnen een seconde alweer een meter verder is en vervolgens uit focus loopt.
7. Lichtmeten
Ik heb de camera altijd op M(anual) staan, nooit op halfautomaat. Omdat de lichtomstandigheden zo enorm kunnen variëren in korte tijd, zeker als je buiten fotografeert, is dit wel de veiligste methode. Maar het blijft een kwestie van keuzes maken.
Als je constant licht hebt kun je van tevoren je lichtmeting doen en die laten staan. Maar als zich op een voetbalveld een schaduw- en een zonkant bevinden dan moet je snel kunnen switchen als je op de schaduw licht hebt gemeten en er gebeurt net iets aan de zonkant.
Eigenlijk ben je constant aan het veranderen van instelling. Gezien de lichtomstandigheden kom je vaak uit op een opening f/2.8 - f/4, maar basis is de sluitertijd waar je mee varieert.
Als je binnen fotografeert heb je wel constant licht, ook bij avondopnames in stadions. Al heb je daar vaak wel wat last van lichtafval. Dit kan net het verschil maken tussen een goede en een mindere foto dus je moet goed opletten met je belichting.
Omdat de ingebouwde lichtmeter van de camera alleen het gereflecteerde licht meet is dit wat minder nauwkeurig. Een aparte lichtmeter die het opvallend licht meet zou goede diensten kunnen leveren maar is niet echt bruikbaar in de sportfotografie.
Een beproefde truc is om bij een voetbalwedstrijd het licht van tevoren te meten op het gras. Dat geeft over het algemeen een goede belichtingswaarde.
8. Sluitertijd
Bij sportfotografie moet je eigenlijk nooit onder de 1/600e seconde gaan zitten met je sluitertijd, anders krijg je bewegingsonscherpte.
De achtergrond wordt eigenlijk altijd blurry door deze snelle sluitertijden en daarmee samenhangende grote lensopening. En dat is ook prima want dan gaat alle aandacht uit naar de sporter zonder een achtergrond die afleidt.
9. Flitsen
Ik flitste praktisch nooit bij sportfotografie, zelfs niet tijdens een prijsuitreiking. Hooguit als er een speler met een beker rondliep. Ik flitste dan gewoon direct, wel met het omnibounce kapje erop om het licht toch wat zachter te maken.
10. Witbalans
Vroeger moest je werken met een grijskaart (en handmatig een witbalans maken voor de lichtomstandigheden waar je je in bevond) om een goede witbalans te krijgen. Tegenwoordig werkt de automatische witbalans eigenlijk altijd goed.
11. Emotie
Emotie moet in je sportfoto zitten om het een onderscheidende foto te maken. Als je vermoedt dat Roger Federer gaat winnen moet je het juichmoment wel hebben. De rest van de foto's is dan minder belangrijk, het gaat toch om die ene foto.
Het scheelt enorm als je zelf een sportliefhebber bent, je kunt je dan goed inleven in allerlei situaties. Het kan wel lastig zijn als je favoriete voetbalteam verliest en je moet de juichfoto's van de winnaars met volle overtuiging gaan maken.
Op zo'n moment moet je je eigen emoties uitschakelen en professioneel te werk gaan.
12. Selectie
Ik maak altijd veel foto's. Bij veel wedstrijden kan het zo zijn dat er de laatste seconde nog iets gaat gebeuren. Tijdens de wedstrijd moet je al in je hoofd hebben welke goede foto's je al gemaakt hebt die eventueel bruikbaar zijn.
Ik maakte een snelle selectie met het programma Adobe Bridge waarmee ik snel door de foto's heen kon scrollen. Beelden waar je aan twijfelt moet je niet meer naar kijken, tenzij het een belangrijk moment (bijvoorbeeld het uitreiken van een rode kaart) is.
13. Nabewerking
Tot 2011 was er eigenlijk nooit veel tijd voor het nabewerken van de foto's. Ze moesten ook in Jpeg-formaat worden aangeleverd omdat RAW-bestanden simpelweg te groot waren. Ik ben er dan ook op getraind om foto's af te leveren die meteen goed zijn.
14. Journalistiek aspect
Sportfotografie heeft een journalistiek aspect dat je goed moet beheersen. Je moet gevoel hebben/krijgen voor wat voor beeld je afnemers willen hebben voor publicatie.
Het is een moeilijke tak van fotografie, je hebt niets in eigen hand. Je moet zeer goed voorbereid zijn en veel van sport weten. Je moet zelf 'in de wedstrijd zitten' en ook echt volgen wat er gebeurt.
15. NSP en AIPS kaart
Om op de goede plekken te kunnen fotograferen moet je beschikken over een NSP (Nederlandse Sport Pers) kaart. Die is niet voor iedereen beschikbaar, je moet wel iets betekenen in de sportwereld. Hieraan zit de AIPS (Association Internationale de la Presse Sportive) kaart gekoppeld.
16. Foto's meteen online
Persfoto's moesten zo snel mogelijk online. Dat ging dan via een laptop waarbij gebruik gemaakt werd van WIFI-verbindingen. Foto's werden in JPG geschoten omdat ze in RAW veel te groot waren. Ze moesten dus meteen goed zijn, er viel niet veel meer aan te bewerken.
Als de foto's online stonden en ze werden niet gedownload, dan waren ze dus niet gebruikt. Hoe sneller je ze online had, des te meer kans had je dat ze geplaatst werden.
17. Presteren onder grote druk
Doordat de foto's (en je moest ook nog weten welke foto's ze zouden willen hebben) snel online moesten komen stond je vaak onder enorme druk. Ook doordat je het beslissende moment niet mocht missen.
Ik presteerde juist beter onder grote druk. Ik geloof dat gezonde spanning nodig is om überhaupt te kunnen presteren. De meeste druk valt wel snel weg op het moment dat je al wat goed en bruikbaar materiaal geschoten hebt.
18. Hulp en coaching
Pics United en Orange Pictures hebben me geholpen om in de sportwereld te komen en zij hebben me ook gecoached.
Je moet iemand hebben die je als het ware bij de hand neemt en je helpt de sportwereld in te komen. Het is een harde wereld waarin je je als fotograaf moet zien staande te houden.
Van hen heeft hij geleerd dat je bij een 'kluwen' fotografen die zich op een event stort altijd even de groep in moet gaan. Je schiet een aantal foto's en je verlaat de groep weer.
Je checkt de foto's en gaat de groep weer in voor een volgende serie. Je loopt wel het risico dat je het 'moment supreme' mist, maar toch is dit de beste manier met de grootste kans op succes.
19. Brutale of rustige manier
Er zijn twee manieren om je als sportfotograaf staande te houden. Je kunt je als haantje de voorste naar voren dringen in een groep fotografen en zorgen dat je desnoods met wat harde hand je plek behoudt om je foto te kunnen schieten.
Maar je kunt ook je eigen plan trekken en de rust in jezelf bewaren. Dit was mijn methode en het paste beter bij me.
Ik zal ook nooit iemand slaan als die net op het moment supreme op mijn plek gaat staan. Ik heb gemerkt dat als je gefrustreerd raakt over een situatie of over het gedrag van een mede-fotograaf, dat je daar dan volledig door in beslag wordt genomen. In plaats van je te focussen op het beeld dat je moet schieten.
Het is beter om rustig en geconcentreerd met je werk bezig te zijn. In je eigen rust gaan zitten. Maar het is wel belangrijk dat je duidelijk bent. Als jij al een tijd op een bepaalde plek klaarstaat, dan is die plek gewoon voor jou.
20. Eigen focus en rust
De belangrijkste tip die ik je kan meegeven als sportfotograaf is dat je je eigen focus moet zoeken en moet weten waar je mee bezig bent.
Cursus Sportfotografie
Nog meer weten over sportfotografie? Nico geeft op Photofacts Academy een complete cursus over sportfotografie.
In deze cursus deelt hij zijn uitgebreide kennis over onder andere het fotograferen van atletiek, voetbal en zaalsporten. Nico doet dit met concrete, snel te bekijken video's. Ontdek hoe jij ook de mooiste sportmomenten kunt vastleggen.
» Bekijk de promo van de cursus sportfotografie (47 seconden)
Jouw tips?
Heb jij nog goede tips voor sportfotografie die je mist?
Laat het vooral weten in de reacties!
Photofacts Academy 11 jaar - Winactie!
Wil jij ontdekken hoe je de mooiste foto's kunt maken? Bekijk dan onze online fotografie cursussen. Meer dan 100 cursussen over fotografie, nabewerking en creativiteit.
We bestaan deze week 11 jaar. Dat vieren we met een gave winactie. Word nu lid van Photofacts Academy en ontvang 70 euro korting, ons gloednieuwe boek de Compositiebijbel én maak kans op meer dan 16.000 euro aan prijzen!
Direct aanmelden met korting + gratis boek + winactie
Dit artikel is voor het laatst bijgewerkt op 12 december 2018.
De eerste publicatiedatum is maandag 10 april 2017, 15:51.
Over de auteur
Michelle Peeters is fotografe en oprichter van DeuxBleus Fotografie. Michelle herkent het bijzondere in het gewone en het gewone in het bijzondere. Ze heeft zich nooit willen specialiseren en is daardoor van alle markten thuis.
15 reacties
-
Wim Henddriks schreef op maandag 10 april 2017 om 20:21 | reageerLeuk allround verhaal met tips die iedereen tegenwoordig kan toepassen.
Zo kan iedere fotograaf (sport)zijn passie kwijt voor de sport die hij niet meer kan of wil beoefenen,maar toch aanwezig wil zijn.
Ietjes anders dan als je het voor je beroep doet, dan moet er direct geld in het laatje komen en daar zit de angel, scoren en direct goed.
Wel met de digifoto is dat tegenwoordig geen probleem.. .....maar vroeger met de negatieven wel, je was beperkt tot 36 of 72 (Illfort) of zoals een enkeling 250 opnamen van Kodak, toen herinner ik me opeens een verhaal van Guus de Jong dat hij op het veld zat met een Speet Graffic en 4 cassettes bij zich had met maar 2 opname per plaat...tja en wat dacht je van Jaap Herschel, ZC sport van de Zwarte Panter, de keeper van DOS, tegenwoordig FC Utrecht,grijpend naar de bal, ook met zo'n camera gemaakt...en zo kan ik nog wel even doorgaan van oude collega's nu, die eigenlijk een heel tijdperk van langzame negatieven, snelle rolletjes zw/w en kleur (3200asa) tot digitale beelden.
Van deze oude collega's,kreeg ik toen het zelfde door,er is dus niets veranderd.
Inclusief ... of je vind de foto mooi of niet.
-
Michelle Peeters schreef op maandag 10 april 2017 om 20:26 | reageer
@Wim: leuk dat je je ervaringen ook even deelt! Ja, ik ben er ook wel van overtuigd dat het op de 'oude manier' een stuk lastiger was, maar het is een heel goede leerschool! Als je beroeps bent zit je ook nog eens met het journalistieke aspect, dat er dus niets gemanipuleerd mag worden. Zeeeer beperkte Photoshop-aanpassingen, vaak gewoon als JPG rechtstreeks uit de camera aanleveren...
-
Huub S. schreef op maandag 10 april 2017 om 20:45 | reageererg leuk om dit te lezen. Ik ken Nico al lang uit de tijd bij de marathon van Eindhoven en heb enorm respect voor hem en voor de kwaliteit van zijn sportfoto's. Klasse.
-
jacobs schreef op dinsdag 11 april 2017 om 13:36 | reageerIk denk dat de titel beter kon zijn:
'20 tips van commercieel sportfotograaf Nico Delmeire'
Dit artikel spitst zich toe op direct af te leveren materiaal, gemaakt met een ongetwijfeld duur toestel.
Dit geldt lang niet voor alle sportfotografen.
Niet alles moet meteen online. Bij de meeste voetbalclubs bijvoorbeeld duurt het toch wel zeker enkele dagen en kan er wél met RAW gewerkt worden.
Er bestaat ook sportfotografie om gewoon de schoonheid van de sport in beeld te brengen en niet om er meteen commerciële munt uit te slaan. -
Michelle Peeters schreef op dinsdag 11 april 2017 om 14:02 | reageer
@Jacobs: Dat Nico ooit commercieel sportfotograaf was komt in de intro al voldoende naar voren. En de tijden zijn inderdaad veranderd. En het klopt dat je ook sportfotografie uiteraard op niet-commerciele basis kunt uitoefenen. Daarvoor kun je echter wel precies dezelfde (technische) tips toepassen. En je hebt dan ook het voordeel dat je niet onder die enorme prestatie- en tijdsdruk staat, dat fotografeert een stuk ontspannener!
-
Frans Reijs schreef op dinsdag 11 april 2017 om 15:30 | reageerIn de M stand zijn bij mij de foto's veels te donker,ik gebruik bijna altijd de AV stand.
-
P. Liebe schreef op dinsdag 11 april 2017 om 15:47 | reageerEen prachtig artikel met vele tips. Alleen heeft de schrijver het over drie lenzen (objectieven) van 2.8. Wisselen is uiteraard niet mogelijk tijdens een wedstrijd. Dit houd echter ook in 3 (dure) camera bodies. Niet echt weggelegd voor een hobby fotograaf !!
MvG. Peter. -
Michelle Peeters schreef op dinsdag 11 april 2017 om 15:52 | reageer
@Frans: je kan het licht ook meten in de M-stand. Zorg er dan voor dat je lichtmeter op 0 (neutraal) uitkomt. Voordeel is dat je belichting dan 'vast' staat. Zeker als de lichtomstandigheden waarin de speler zich bevindt nogal eens wisselen, gaat het in de AV-stand dan nog weleens mis. En is je achtergrond goed belicht in plaats van je onderwerp, iets dat je niet wilt.
@Peter: dat klopt inderdaad, als professional zul je moeten investeren in (veel) goede apparatuur! -
Evert schreef op dinsdag 11 april 2017 om 16:25 | reageerZo hee wat een leuk en interessant verhaal.
Mijn uitdaging is sportfotografie en wil dit graag testen met mijn Nikon D7000. Ik heb een lens van 2.8-75 met f2.8 en een 1.6-300 met f3,5
Verder kan ik hem (zoals ik het noem) deze op de paparazzi stand zetten. dus lekker achter elkaar door ratelen.
Met de genoemde tips ben ik in ieder geval weer 1 stap verder. Daarvoor mijn dank! -
marcel van vliet schreef op dinsdag 11 april 2017 om 18:47 | reageerleuk om ook eens wat over sportfotografie te lezen
ik vind het zelf heel moeilijk om inderdaad de zon en schaduw kanten goed in te stellen, wat kan je dan het beste met je iso instellingen doen? en moet ik dan de sluitertijd hoger en of lager draaien als ik van schaduw naar zon kant ga? -
Michelle Peeters schreef op dinsdag 11 april 2017 om 18:53 | reageer
@Marcel: Nico varieerde alleen met zijn sluitertijden en mat vooraf het licht op het gras. Zodra de speler van zon- naar schaduwkant loopt moet je gaan varieren om weer tot een neutrale belichting van je hoofdonderwerp te komen. De meeste moderne camera's gaan zo goed met ruis om dat je je om hoge ISO-standen niet meer zo druk hoeft te maken. Ik denk dat zelfs een auto-ISO stand best goed kan werken! Wat uiteindelijk telt is toch de perfecte timing en de zeggingskracht van de sportfoto.
-
Rob Bosma schreef op donderdag 13 april 2017 om 11:06 | reageerIk wilde eigenlijk wel met een paar foto's laten zien wat ik kan met mijn D3100 met Tamron 70-200 f2.8. Ik fotografeer voetbal bij amateurwedstrijden in de 3e divisie. Mss leuk om van elkaar te leren. Is daar een mogelijkheid toe?
-
Michelle Peeters schreef op donderdag 13 april 2017 om 11:26 | reageer
@Rob: stuur ze maar even naar michelle@photofacts.nl
-
Ron van der Poel schreef op vrijdag 14 april 2017 om 19:43 | reageerSuper leuk artikel.Weer veel geleerd.goede aanvulling Was toevallig 2 weken geleden ook al naar een lezing geweest van Pim Ras .
Ook een sport Fotograaf (AD)maar wat ik al begreep is Pim tot tegenstelling tot Nico een duwer en trekker tijdens de belangrijke momenten.Zelf presteer ik zeer slecht onder druk,dus zal het niets voor mij zijn om beroeps te zijn.Zelf probeer ik me bezig te houden met de sporten: Obstakelruns, tennis, Running en Mountainbiken.Veel actie en emoties dat vind ik echt geweldig en geniet ik het meeste van.Ik zal wel eens een dag met een prof sportfotograaf mee willen "lopen".Ik heb nog steeds niet de perfecte plaat gemaakt.
Handboek sportfotografie aangeschaft,staat eigenlijk alles in wat een sportfotograaf moet weten. -
Michelle Peeters schreef op vrijdag 14 april 2017 om 21:01 | reageer
@Ron: een goeie oefenplek is ook de plaatselijke atletiekbaan. Tijdens trainingen of wedstrijden. Je kan daar veel ervaring opdoen en ze zijn vaak blij met je foto's!
Deel jouw mening
Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.
Ook interessant
-
Foto's maken bij de Strong Viking Obstacle Rundoor Elja Trum
-
Sportfotografie tips van Jean Fruthdoor Elja Trum
-
Ontdek fotografie met de Fotobijbels (actieaanbieding!)door Elja Trum
-
Flitsfotografie Tip: Voorkom storende hotspotsdoor Elja Trum
-
Sportfotografie tip: Kijk vooraf altijd naar het weerdoor Nico Delmeire
-
Sportfotografie tip: Scherpstellen op de tweede persoondoor Nico Delmeire
Photofacts wordt mede mogelijk gemaakt door
Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox
44.432 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via 
Facebook.
Elja Trum
Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!
Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over PhotofactsGratis eBook: Fotograferen van Kinderen
Mis dit niet: Tips voor adembenemende familiekiekjes!
Ontdek 25 praktische tips waardoor je prachtige foto's van je (klein)kinderen kunt maken. Je krijgt van mij ook wekelijks nieuwe fotografietips per mail.
