Waarom mooier niet altijd beter is

De aanvankelijke excuses van McCurry - hij verweet medewerkers van zijn studio het photoshop gepruts en ook de verkeerde online publicatie - laten ook weer zien hoeveel de grote jongens uit handen geven.

Ik zag ooit een docu over modefotograaf Mario Testino. Tijdens een shoot stelde een assistent de camera volledig in, Testino drukte "alleen" op de knop, en vervolgens controleerde de assistent het resultaat en paste zo nodig de instellingen aan. Daarna ging een groot team van editors met de bestanden aan de slag en leverde uiteindelijk een serie volledig gepolijste, perfecte foto's af bij de opdrachtgever. En dit, terwijl de rauwe snapshots die Testino in het dagelijks leven schiet met een eenvoudige compact - daar zijn fantastische boeken van - vele malen interessanter zijn.

 benny schreef op maandag 13 juni 2016 om 15:02  | reageer

het enige dat ik hier jammer vind is dat zo'n gevestigde waarde en topfotograaf er op zo'n moment niet volledig voor uitkomt en zelfs uitlegd bij welke foto hij wat gedaan heeft en waarom
de manipulatie is alom en vaak ook erg verbeterend voor het beeld, het verhaal en al zeker het gevoel

het is zoals digitaal nét uitkwam, enkel de foto die uit de camera kwam was goed (als je de volledige theorie hierachter bekijkt is dit waanzin bij digitale camera's)
pure larie uiteraard

groot voorbeeld bij de riksja-foto in de link:
de man doie eruit gekloond werd was de totaal verkeerde sfeer (tegenstrijdig met alle andere beeldelementen) aan het uitstralen en 3 hoofden was ook nog eens druk kijken, door de middelste eruit weg te halen werd de foto mijn inziens veel sterker, het dak die langer werd helpte de compo ook erg
waarom zou dit verkeerd zijn, tenzij het een nieuwsfoto is uiteraard, maar het is eerder reis-fotografie

 benny schreef op maandag 13 juni 2016 om 19:35  | reageer

bedankt om te delen brian, hierin zegt hij dus idd dat de nabewerking van een reis wéken duurd,
snap dus ook totaal niet waar de heisa om gaat

Allereerst gaat het mij niet alleen om McCurry, maar om het principe. Bewerking is niet ongewenst, zoals ik in het begin ook schrijf gaat het mij bijvoorbeeld niet om kleur- of contrastbewerkingen. Een beeld hoeft voor mij niet direct uit de camera te komen. Natuurlijk is het ok om je accenten te verleggen of kleur, contrast en belichting wat aan te passen en door te drukken of tegen te houden. Het gaat om het weghalen of toevoegen van details (of meer dan details alleen) bij fotografie waar je uit gaat (of mag gaan) van een weergave van de werkelijkheid. In het geval van McCurry is dat het geval, hij geeft in het in dit artikel geciteerde interview aan dat hij de werkelijkheid vastlegt. In reclamefotografie vind ik het helemaal ok als alles bij elkaar geshopt is. Doel is dan het weergeven van een illusie. Dat beeld heb je bij de foto's van McCurry niet. Nou ja, nu misschien wel.

Het punt dat ik vooral wil maken is dat tegenwoordig te makkelijk ingegrepen wordt (ja, ik weet dat het ook gebeurde in de doka. Toen was het ook al discutabel. Maar nu gebeurt het gewoon té snel vind ik). Er wordt alleen gekeken naar de perfecte compositie. Op teveel netheid in de foto's. Niets mag meer aan het toeval worden overgelaten, de foto moet snel leesbaar zijn lijkt het. We kunnen niet meer lang genoeg kijken. Ik pleit voor foto's waar wel toeval in zit, waar je nog wel onverwachte details ziet en het gewoon niet helemaal perfect is volgens de regels. Laat het eens toe. Als iedereen precies volgens de regels foto's maakt en geen 'onvolkomenheden' laat zitten, dan krijg je min of meer dezelfde foto's. Juist de werkelijkheid de werkelijkheid laten zorgt voor meer dynamiek en kijkplezier.

@Benny: ik heb een duidelijk afwijkende mening over de rickshaw foto. Ik vind de originele foto veel levendiger, daar is meer in te zien, zonder dat je het hoofdonderwerp over het hoofd ziet.

@Brian: de bewerkingen die hij bedoelt in het interview zijn volgens mij de kleur-, contrast- en belichtingscorrecties. Prima. Zoals ik net zei, een foto direct uit de camera is niet per se goed.

@Mariska: zelden monteer ik, haal ik zaken weg uit de foto of voeg ik iets toe. Dat is eigenlijk altijd alleen in opdracht. Zeker niet bij mijn journalistieke werk (een doodzonde!) en ook niet bij mijn vrije fotografie. Want in mijn fotografie wil ik juist de werkelijkheid weergeven, laten zien zoals ik het heb vastgelegd. Ik vind juist een uitdaging om me te houden aan wat er voor de camera gebeurd. En ja, ik bewerk mijn foto's. Op kleur, contrast en belichting en druk door en houdt tegen. Maar dat is het. Ik heb er ook geen moeite mee als een foto mislukt is omdat ik iets over het hoofd heb gezien of als het niet zo is geworden als ik dacht. Dat is soms jammer, maar hoort bij de sport. Volgende keer beter.

@100 Ik ben het helemaal met je eens dat je als fotograaf bepaalt welke werkelijkheid je laat zien door kader, objectief en standpunt. Of eigenlijk meer welke waarheid. Er is nooit één waarheid, alleen maar jouw waarheid.

Dat gezegd hebbende, zodra je elementen die wel in beeld waren gaat weghalen of elementen die niet in beeld waren (of er helemaal niet waren) gaat toevoegen ga je liegen in een foto. Dat is voor sommige fotografie helemaal acceptabel, zoals reclame-, mode- en kunstfotografie. Bij andere fotografie totaal onacceptabel, zoals fotojournalistiek. En in veel gevallen vind ik het vooral helemaal niet nodig, zoals bij straatfotografie of de hier beschreven foto's van McCurry.

Waar ik me aan stoor is dat foto's steeds vaker geperfectioneerd moeten worden. De horizon moet per se recht, er mag geen enkel detail in beeld dat ook maar enigszins niet met het onderwerp te maken heeft weg wordt gehaald, er per se doortekening moet zitten in donkere en lichte partijen. Waar kortom alles precies zo is als de boekjes voorschrijven. Er mag geen ruimte meer zijn voor verrassingen lijkt het.

Van mij mogen die imperfecties wel, mits ze natuurlijk niet te storend zijn. Een paal uit iemands hoofd is al snel vervelend. Maar accepteer dan gewoon dat die foto mislukt is. Jammer, volgende keer beter. Ik zou nooit de paal weghalen in zo'n geval. Had ik maar beter moeten kijken. Haal ik de paal weg, dan ga ik liegen (ja, ik weet dat je door een ander standpunt etc ook wat weg kan halen, maar je liegt dan niet). De foto verliest aan geloofwaardigheid en dat vind ik jammer.

Ik vind het mooie van fotografie juist dat je een werkelijkheid kunt weergeven, met alle beperkingen die daar bij horen. Met mijn objectief, standpunt en belichting geef ik weer wat ik op dat moment voelde.

Een goede foto vertelt een verhaal en natuurlijk maak je daarbij gebruik van "de samenhang tussen het onderwerp, de locatie, de compositie, het moment, de context, het licht, etc" zoals je schrijft. Maar dat hoeft niet uit te sluiten dat er details in de foto staan die je misschien niet direct hebt gezien, of dat de horizon scheef staat etc. Ik pleit ervoor om juist dat soort 'fouten' te omarmen en toe te laten in de foto's. Omdat ze de foto meer lading kunnen geven. Ga niet iedere foto helemaal oppoetsen om het aan de norm te laten voldoen, gun je fotografie meer vrijheid.

En natuurlijk is het niet zo dat iedere scheve, bewogen, onscherpe, slecht verlichte foto daarmee direct goed is. Absoluut niet. Foto's kunnen prima mislukken. Maar soms vind ik de mislukte vakantiefoto's van tante Truus interessanter dan de perfect bewerkte foto's van oom Jan.

(ik wil nog wel even benadrukken dat ik het hier vooral heb over meer spontane fotografie, zoals documentaire fotografie, straat- en reisfotografie, waar je een moment, gebeurtenis of herinnering vastlegt. Ik heb het niet over geregisseerde of geënsceneerde fotografie)

Je wilt dus eigenlijk zeggen dat jij die paal niet weghaalt. Daar heb je dan wel erg veel woorden voor nodig.

Hummm.. altijd moeilijk toch? Ik denk dat we altijd en overal voor de 'gek' gehouden worden. Ik ken de verhalen niet achter de foto, maar ik kan me voorstellen dat als de gemaakte foto niet klop met het verhaal dat verteld moet worden, hier en daar een aanpassing op zijn plaats is. Als ik een foto maak van een gebouw ergens in bv Amsterdam en er staat dan een bouwkraan op de achtergrond dan haal ik die misschien wel weg, anders moet ik van Breda weer naar Amsterdam als de kraan weg is. Ik fotografeer vaak 'snachts, en dat doe ik niet omdat ik de stippellijnen die vliegtuigen maken zo mooi zijn, dus als ze erg hinderlijk zijn in de foto en het onderwerp dan poets ik die weg. Ik denk niet dat we hier mee de waarheid manipuleren. Ik vindt wel dat als je een foto aanpast het gewoon gezegd moet worden. Ik doe niet aan model fotografie, maar in lightroom zitten wel allerlei dingen zo als huidverzachten en zo... of je nu een lantaarnpaal weg haalt of een pukkel in een portret foto, voor mij is dat het zelfde.

@Tom: ik ben niet anti-manipulatie per se hoor. Snap het werk van Crewdson, van Kessels en Avedon heel goed. En de WPP norm geldt wat mij betreft alleen voor fotojournalistiek. Ik vraag vooral om niet standaard te gaan photoshoppen maar zoals Vincent schrijft "de reflex om onze 'platen' meteen 'op te ruimen' van alles wat ook maar het perfecte plaatje zou verstoren eens wat vaker te onderdrukken."

Ik steun Bas volop in zijn verhaal. Ik had daar enkele maanden geleden ook al een vurig debat over waarbij ik als onnozelaar werd weggehoond door o.a. mensen die ook aan dit forum deelnemen.
Ik lanceerde toen het begrip ‘shoppograaf’ naast het alom gekende ‘fotograaf’.
Ik laat Bas hierbij weten dat hij helemaal niet alleen staat met zijn idee dat je ‘als fotograaf’ niet al te veel mag prutsen aan een foto. Wanneer je veel ingrijpt in het origineel beeld behoor je tot een andere groep collega’s in de beeldexpressie zoals schilders, beeldhouwers, … maar ben je geen fotograaf in hart en nieren. Je bent dan een ‘andere’ beeldkunstenaar.
Het lijkt me vandaag de dag met alle mogelijke technische snufjes te gemakkelijk om een slechte foto zodanig te bewerken om toch een mooi gekunsteld resultaat neer te zetten … (te) ver verwijderd van de werkelijkheid.
Ik maak ook gebruik van Lightroom en Elements 14 om beelden te maken die eerder als kunst ‘met de kleine k’ beschouwd kunnen worden. Maar overdadige manipulatie zou niet mogen gebruikt worden in straatfotografie, natuurfotografie, … en helemaal uitgesloten in persfotografie. Volgens mij is de eerlijkste vorm waar je kunst en fotografie kan combineren portretfotografie, waar je alleen met belichting, compositie en achtergronden kan spelen. Maar zo ver ben ik nog niet. Alhoewel, ook daar worden vaak puistjes weggewerkt, dubbele belichting uit de ogen verwijderd, een littekentje weggepoetst. Maar doe dan zoals je met eten mag doen, alles, maar met mate.
Dus dames en heren die dit verhaal van Bas maar niks vinden: doe overvloedig jullie ding maar zeg niet langer dat je een echte fotograaf bent. Is er plaats voor jullie nieuwe vorm van kunst … jazeker. Maar als rasechte fotograaf mag je je daar niet aan bezondigen. En ik vind het meer dan terecht dat iconen waar zo velen mee dwepen ook van hun voetstuk kunnen worden gehaald. Ik wil niet bedrogen worden, jullie wel?

Met Beeldmanipulatie is niets mis mee, dat doe je al zo gauw je op de ontspanknop drukt. Het is anders wanneer je met nieuwsfoto's bewust de zaak bedonderd: dus iets anders vertellen dan wat er plaatsvind. Nu gebeurd dat ook door schrijvende journalisten en de TV: we merken dat laatste vooral tijden de nieuwe koude oorlog met Rusland van beide zijden.
Ik manipuleer ofwel bewerk mijn foto's, films en verhalen al meer dan vijftig jaar, ik beweer nooit dat ik 100% de werkelijkheid weergeef maar maak hem mooier, doe je dat niet dan kijkt er geen mens naar; dan ben je louter aan het registreren. Elke fotograaf; flimer; beeldend kunstenaar; romanschrijver; dichter; journalist die beweerd dat deze 100% de werkelijkheid weergeeft die liegt. Iedereen die door middel van welke kunstvorm dan ook zijn verhaal verteld maakt het mooier of spannender of weer net iets ander dan dat een ander dat zou doen.

Bas u schrijft: 'Hetzelfde geldt voor de foto van de spelende jongetjes. Daar verdwijnt zomaar een van de jongetjes zonder echt een goede reden'.
Bas, ik zal u de reden uitleggen: de compo is er sterk door verbeterd en de aandacht gaat direct naar de actie in het beeld, de voetballende jongens, zonder dat je door een hoofd op de achtergrond wordt afgeleid. Ook bij de riksja gaat dat op: het beeld zou zonder die ingreep rommelig zijn. Ik zou hetzelfde gedaan hebben. Het verhaal wat hij met die (voorbeeld) foto's wil vertellen veranderd door die ingreep niet.

Het is maar hoe je het bekijkt, photoshop kan ook onderdeel van de kunst zijn. Maat houden is wel een goed idee als je de foto's wil door laten gaan voor "puur".

In de mode en de bladen van 'vrouwelijk schoon' wordt al jaren gemanipuleerd met beeld, de anorexia industrie en plastisch chirurgen varen er wel bij, iedereen wil geloven dat er mensen zijn die extreem dun, en gelijk goed voorzien zijn.

Photoshop moet je inderdaad alleen gebruiken om er duidelijk iets anders van te maken. Een andere werkelijkheid als kunst. Gebruik het niet om de kijker te misleiden.

@Bart ik onderschrijf je commentaar volledig. En ja, ik ben meer van de inhoud dan van de vorm (hoewel beide inderdaad ook prima samen kunnen gaan).

Mabel, daar ben ik het niet mee eens: het basis materiaal moet goed zijn ook als je de beelden bewerkt. Ik hoor dit soort reacties als van u vaak van mensen die niet in staat zijn zelf maar een simpele bewerkingen toe te passen in Photoshop of een ander bewerkingsprogramma en hun geheugenkaart onbewerkt leeg storten op fotowebsites.
Wanneer ik b.v. een macro opnamen heb van een waterdiertje en er zitten storende schitteringen in of een grasspriet die de compo verstoort dan shop ik die weg, met dergelijke fotografie heb je niet altijd alles onder controle ook bij straat fotografie heb je dat niet het blijven vaak unieke opnamen waarbij je een storend element later wegwerkt, ook vroeger in de analoge tijd.
Het gaat ook niet altijd om één foto te verbeteren, ik creëer soms ook van drie opnamen één foto in photoshop en dat heb ik al tijdens de opname zo gepland, wel zo natuurlijk dat niemand later kan zien dat het uiteindelijk plaatje uit drie opnamen bestaan, dat is werken met maskers in photoshop.
Waarom doe ik dat: omdat ik met het uiteindelijke plaatje iets wil vertellen, zoals een filmmaker of een dichter iets wil vertellen en hoe dat tot stand gekomen is is niet relevant.
Het enige relevante is het uiteindelijk resultaat, wanneer dat goed is dan beheerst je de nabewerking die onlosmakelijk verbonden is met fotografie en dan ben je een goede fotograaf. Een film wordt ook niet alleen gemaakt door de cameraman maar die ontstaat op de montagetafel inclusief tegenwoordig de digitale trukendoos. Geloof me foto’s en films zijn net echt, maar de werkelijkheid zal je nooit zien.

  Mabel Amber schreef op woensdag 15 juni 2016 om 02:06  | reageer

@ Jan W.

Volgens mij heb je mijn commentaar niet helemaal, c.q. helemaal niet begrepen. Daarin heb ik het niet over "kleine" aanpassingen, maar over wijzigingen die zowat de "halve foto" betreffen, er dus een totaal ander eindproduct van maken.
Lees mijn commentaar nog maar eens aandachtig over

Citaat: "Ik hoor dit soort reacties als van u vaak van mensen die niet in staat zijn zelf maar een simpele bewerkingen toe te passen in Photoshop"

Om misverstanden te voorkomen: ik hoor niet bij die mensen, kan zelf prima overweg met bewerkingsprogramma's... om *kleine* storende elementen te verwijderen/verbeteren zonder dat daarbij het oorspronkelijke beeld wordt aangetast.
Overigens zou ik ook, desgewenst, mijn foto volkomen kunnen veranderen, en waarschijnlijk beter en zorgvuldiger dan het laboratoriumpersoneel van McCurry, die stukken weg gekloonde lantaarnpaal over het hoofd zien, waardoor de maestro tot slot door de mand is gevallen, boem.

Naar mijn bescheiden mening is deze knakker McCurry gewoon geen integer fotograaf maar een komediant die in de categorie "reisfotografie" doodleuk tafereeltjes in scene heeft gezet, kom op zeg. Maar goed, misschien had hij eigenlijk regisseur willen worden.

Arnold
U moet mijn woorden niet verdraaien: ik zet niet iedereen weg die niet mijn mening is toe gedaan, ik zeg: "Ik hoor dit soort reacties als van u vaak van mensen die niet in staat zijn zelf maar een simpele bewerkingen toe te passen in Photoshop" En die mensen van wie ik dat hoor is niet iedereen.
Storende Elementen verwijderen heeft niets te maken dat je iets niet goed gedaan hebt tijdens de opnamen. Als u goed leest: schrijf ik dat je tijdens de opnamen niet altijd alles zelf in de hand hebt. Wanneer er een verkeersbord storend in de weg staat bij objectfotografie dan kan ik twee dingen doen en dat is een spade meenemen en het uitgraven of het later wegklonen, met de eerste optie zal de wegbeheerder niet blij zijn, al heb ik zoiets bij een Gemeentelijk opdracht wel ooit laten doen. Bij straatfotografie ben je vaak met snapshots bezig dus een momentopname van een eenmalige gebeurtenis en dan kunnen er ook niet te ontwijken verstorende elementen in het beeldkader komen, ook dat heeft dan niets met iets niet goed doen te maken, al blijft het immer observeren fotograferen en niet andersom.
Iemand als arrogant wegzetten die u niet kent en die zijn opvattingen poneert bevorderd ook deze discussie niet: dan zijn we snel uitgepraat.

Jan, je zou ook een stap opzij kunnen zetten?

Maar je hebt wel gedeeltelijk gelijk. Wanneer je geen andere optie hebt dan in de nabijgelegen afgrond te stappen om het verkeersbord niet op je foto te hebben of om je in het midden van de straat ondersteboven te laten rijden ... dan zou ook ik het verkeersbord weg'shoppen'. Ik zou echter vooreerst die opstelling trachten te vinden waarbij het verkeersbord er niet op staat. Maar als het je om het verkeersbord is te doen zou ik ook het achterliggende bos niet wegclonen om een weids landschap in de plaats te zetten, opdat het verkeersbord 'beter' tot zijn recht zou komen. En wat recht is is recht en wat scheef is scheef, dat geldt ook voor McMosterd.

Overigens zegt er in deze discussie helemaal niemand dat je niet in bepaalde situaties geen verkeersbord weg op een foto zou mogen klonen. Dat is een nogal gechargeerde suggestie. Dat gaat ook totaal voorbij aan het punt dat Bas wil maken, namelijk om in plaats van automatisch het kloonstempel te pakken misschien ook eens kritisch te kijken óf dat verkeersbord inderdaad wel zo storend is. Misschien voegt het bord juist wel wat toe. Maar misschien ook wel niet. Op het moment dat je echter een halve straat moet gaan wegklonen ligt de conclusie voor de hand dat de foto op zich waarschijnlijk toch niet helemaal geslaagd was. Ik zou dan ook zeggen: leer van je fouten en probeer de foto opnieuw te maken, dat komt in mijn visie ten goede aan de creativiteit van de fotograaf. Is het ook niet veel leuker om met je camera op pad te gaan en de wereld te ontdekken ipv op je kont achter een beeldscherm naar pixels gaat zitten kijken?

 100 schreef op donderdag 16 juni 2016 om 00:06  | reageer

@PixelDude Raoul

>>Iedereen akkoord?<<

Ik niet in ieder geval.
Jij mag uiteraard jouw definitie van fotograaf voor jezelf hanteren en vinden dat mensen die meer Photoshoppen dan jij acceptabel vindt geen fotograaf zijn, maar jij bepaalt niet voor anderen wat wel en niet onder fotografie valt.

Je andere punt – dat de mensen die deelnemen aan de discussie hun mening laten afhangen van de toonaangevende kant – getuigt niet echt van respect voor anderen. Het is vaak het beste om alleen voor jezelf te praten en niet voor anderen te gaan invullen wat zijn vinden of denken.

Mijn mening wordt in ieder geval niet bepaald door de toonaangevende kant in een discussie, maar door mijn eigen opvattingen.
Of de meerderheid het daarmee eens of oneens is, maakt mij niet uit.

  Mabel Amber schreef op donderdag 16 juni 2016 om 04:30  | reageer

@Rob:

Met permissie, maar da's toch een lamme vergelijking...?

Waar gaat het nou eigenlijk om in dit specifieke geval? Dat deze fotograaf Steve McCurry zich altijd heeft uitgegeven voor REISfotograaf, dat is dus iemand die ons beelden uit andere landen brengt, zodat wij kunnen zien hoe het er in die landen uitziet en hoe het er aan toegaat.
En als zo iemand dan allerlei dingen gaat veranderen op die plaatjes .... kun je gerust zeggen dat hij/zij de kluit belazert. Er was namelijk helemaal geen stationsknecht die koffers op zijn hoofd droeg, en het gebouw stond helemaal niet scheef en het Afghaanse meisje had andere ogen en smeer op haar gezicht en wallen onder haar ogen.

Iedereen is niet gelukkig met de term shoppograaf. Is kontograaf dan beter? Een aan het woord kont(o) mag je van mij 2 verschillende betekenissen toewijzen.

Aan de nachtelijke tijdstippen van sommige inzendingen te zien lijkt dit onderwerp slapeloze nachten aan mensen te bezorgen. Denk aan jullie gezondheid !

Inderdaad begrijpen sommigen niets van fotografie die hier reageren. Een van de meest domme opmerkingen is wanneer bv een verkeersbord het beeld verstoord: 'je zou ook een stap opzij kunnen zetten?' Begrijpt die persoon dan niet dat je dan een compositie krijgt die anders is dan je wens en bij snapshots zijn er ook nog andere taferelen die bij veranderen van standpunt zou missen. Overigens bij het maken van een uitsnede (kroppen) verwijder je ook delen die niet relevant zijn en daardoor het beeld in kracht laat winnen.
Een gerenommeerde fotograaf als McCurry moet even met het maaiveld gelijk gemaakt worden want McCurry heeft bij de kinnezinners een doodzonden gegaan door dat hij betrapt werd een bordje weg te klonen.
En Mabel nu zal iedere toerist zijn beklag gaan indienen bij het reisbureau want er was namelijk helemaal geen station knecht die koffers op zijn hoofd droeg, en dat muurtje stond helemaal niet scheef en het Afghaanse meisje had andere ogen en smeer op haar gezicht en wallen onder haar ogen en nota bene dat verkeersbord staat op een ander plaats.
Overigens hoe komen deze foto's in de openbaarheid, is er soms een oud-medewerker die hem een hak wilde zetten.

Johan,

Ik vind die stap opzij zetten nog niet zo dom. Wanneer je x-stappen gedurende x-jaren opzij zet kom je ooit langs de andere kant uit … en tegen die tijd is wellicht het verkeersbord al weg.

Niet serieus nemen aub, “I’m pulling your leg”. Met al dat gekibbel mag wel eens gelachen worden.
Lachen zal ons dichter bij elkaar brengen dan deze eindeloze discussie.

Beschouw het als het spreekwoordelijke : vandaag staan we nog voor een afgrond, maar morgen zijn we zeker al een stap verder.

Ja Brian,

Niet iedereen hoeft zoals jij hoog op te lopen met McDonald omdat je hem eens een interview mocht afnemen en niet iedereen 'verkoopt' zijn foto's.
Lach je aub niet kapot (want dat doe je blijkbaar) ... echt niet gezond.

... en Brian,

met jouw houding lijk je me ook geen wereldverbeteraar te zijn zoals je blijkbaar wel al denkt te zijn (in je voorstel). Sluit je dan tenminste bij dat selecte groepje aan en dan kloppen we op elkaars schouder. Niet te hard aub.
Wanneer je iemand grof uitlacht stampt die vroeg of laat wel eens terug.

@"En Mabel nu zal iedere toerist zijn beklag gaan indienen bij het reisbureau want er was namelijk helemaal geen station knecht die koffers op zijn hoofd droeg (...)"

Hmmm.... ik zie dat de uitwisseling het niveau heeft bereikt waarbij sommigen er dingen met de haren bij gaan slepen en voorts nogal bijdehand uit de hoek proberen te komen, misschien in een poging om grappig te zijn. Tijd om op te stappen dus.

@Pixeldude: Jammer dat het nu wordt uitgelegd alsof ik jou uit aan het lachen ben, trek het alsjeblieft niet persoonlijk want zo is het zeker niet bedoeld.

Dit draadje zit helemaal vol met mensen die zich echt druk maken om iets dat gebeurt is bij een andere, goed verkopende fotograaf. Ik begrijp dat oprecht niet. Daar lach ik om. Niet om iemand persoonlijk, niet om één specifieke reactie, maar om het feit dat het buiten prachtig weer is en we veel beter met onze hobby of ons beroep bezig kunnen zijn dan met, zoals ik het al eerder noemde, iets dat in mijn ogen de moeite niet waard is.

Ik heb het dan zowel over de voor- als tegenstanders van photoshoppen, van McCurry als persoon, enz.

Ik begin nu echt het idee te krijgen dat je boos op me bent om mijn gelach. Jammer, want ik zou graag samen met je lachen, met een pintje bier of een goeie bak koffie.

Jammer dat nu elke nuance in deze discussie verloren gaat, dat was volgens mij zeker niet de intentie van het artikel, integendeel. Voor degenen die het niet meer begrijpen: lees het artikel zelf nog eens een keer goed en probeer daarbij even je eigen stokpaardjes los te laten. Want het is best goed om de dingen soms ook eens anders te bekijken dan je misschien gewend bent.

primefoto.nl Hoe krijgt u die lariekoek bijeen verzonnen, tip wordt lid van de Jahova.

Het is goed dat er discussie is, ben ik blij mee. Ik hoop vooral dat het aanzet tot nadenken. Maar laten we alsjeblieft niet zo op de persoon spelen. Argumenten als 'wordt lid van de Jehova' etc vind ik weinig constructief.

Je hoeft het zeker niet met me eens te zijn, het is goed om een tegengeluid te horen omdat ik dan ook ga nadenken over mijn eigen standpunt. Daar groei ik van als mens en als fotograaf. Ik hoop dat het wederzijds is.

@primefoto: Ik krijg de indruk dat jij heel graag goed begrepen wil worden. Leer dan eerst fatsoenlijk Nederlands schrijven. Je teksten wemelen van de taal-, spel- en vormfouten. En dat komt de begrijpelijkheid echt niet ten goede. Een voorbeeld:

"De waarheid is dat genen wat voor een ieder feitelijk gelijk is. Dat is een constatering zonder mening."

Is het nou echt zo moeilijk om "datgene" te schrijven? Wat je nu schrijft heeft een compleet andere betekenis en zet mensen op het verkeerde been. Een zin hierna schrijf je "dat gene", wat ook weer iets anders betekent.

De geciteerde zin is overigens ook mét "datgene" een gedrocht. Misschien DENK jij zoals je schrijft, maar dat wil nog niet zeggen dat je het zo ook op kunt schrijven.

Overigens valt me op dat je als zelfverklaard ongelovige wel erg veel religieuze termen gebruikt. Voer voor psychologen?

Vadertje Hein? Johan, ...
opjutters, hooligans , ... negeren is het makkelijkste en efficiëntste.
Er zijn mensen die zwart roepen wanneer er iemand wit zegt en in een andere gelijkaardige discussie beweren dat het ultiem rood betreft, hopende dat je een stier bent.
Olifanten hebben echter een dik vel (en een levenslang geheugen).

Heintje met de zeis? Geen vergissing hoor.

Gast, waarom reageer je dan? Het boeit je toch niet.
Ik hoor bij de niet begrijpers en maak een kniebuiging (maar ga niet plat op grond) voor de oppermachtige gasten.

Magere Hein, wanneer je tegen iemand zijn been pist wordt het mijne ook nat omdat ik er naast sta.

Verrek, ik had het toch tegen jou! Je kunt de naam van je eigen eega nog niet eens schrijven: Het is Mamaloe.

Allen,

Het wordt hoog tijd
- om elkaar serieus en respectvol aan te spreken, alsook met mekaar om te gaan,
- ofwel samen met mij op te hoepelen naar een comic site.

OT: verbeter je foto, begin bij photoshop!