Gedragscode voor natuurfotografen

 libeco schreef op zondag 3 mei 2009 om 15:08  | reageer

Op zich logische regels, maar regel 7 slaat nergens op. Dit is m.i. geen regel, maar een persoonlijke voorkeur. Ook regel 6 zie ik niet als een verplichting. Ik neem wel eens foto's van dieren, niet omdat ik zo'n natuurgek (positief bedoeld) ben, maar omdat ik het leuk vind om een geslaagde foto te maken van een dier dat zelf bepaald waar het is en dus niet voor mij staat te poseren. Ik heb soms geen idee welk dier het is, maar doet dat er toe?

 Reinoud schreef op zondag 3 mei 2009 om 16:26  | reageer

@Johannes

Het is maar hoe je het bekijkt. Als je echt op de hoogte bent van de lokale ecologoe zou het wel eens kunnen zijn dat dat bosje brandnetels (waar de meeste beesten wel omheen stappen) de habitat van een heel bijzonder insect zou kunnen zijn.
Dat is natuurlijk een beetje in het extreme getrokken, maar het gaat er maar om dat het niet zo handig is als iedereen zijn eigen grens gaat trekken, en dan vaak zonder enig benul van de rest van de omgeving.

Zoals gewoonlijk met dit soort regels, is het gezonde verstand een goede raadgever. En gezond verstand ontwikkel je alleen door erover na te denken en je ergens in te verdiepen en mee/in te voelen.
Niet door meteen te zeggen dat sommige regeltjes nergens op slaan.

Ik las ergens anders dat mensen vlinders in de koelkast stoppen, om ze makkelijker te fotograferen. Regel 7 slaat dus wel degelijk ergens op.

Regels zijn niks zonder een definitie. Zolang niet is gedefinieerd wat natuur nu precies is, heb je niks aan deze regels.

Ik heb me zelf wel eens opgesloten in treinstation Lelystad omdat daar 's nachts vossen de prullenbakken leeg plunderen. Mooie foto's, de krant wilde ze graag hebben en ik vond het leukom te doen. Is station Lelystad een natuurgebied, nou nee, maar vossen waren toen nog wel beschermde dieren en ik heb ze zeker opgejaagd met mijn flitsers.

Mag je bij de macro-fotografie nog een reflectiescherm of een ringflitser gebruiken? Die rups kan zich wel een hartinfarct schrikken als mijn 400watt/sec. ringflitser afgaat. Toch gebruik ik die graag, want dat geeft echt mooie foto's.Is regel 5 überhaupt wel toepasbaar voor macro fotografen? Welke macro fotograaf kent niet het effect van een libelle of sprinkhaan die op de vlucht slaat als je heel voorzichtig met je 105mm objectief in de buurt komt?

En dat voeren, is dat niet heel erg afhankelijk van de plaats en het moment van het jaar? Ik weet dat er plaatsen zijn waar je als wandelaar voedsel kunt kopen bij de natuurbeschermingsorganisaties (3x woordwaarde). Dit geld komt ten gunste van de organisatie waar je het voedsel koopt en dat voedsel mag ik dus wel gebruiken om de dieren te voeren, als ik er maar geen foto's van maak?

Ik word zo langzamerhand knettergek van de regels. Ik ga geregeld 's avonds na zonsondergang de Oostvaardersplassen in. Mag absoluut niet, verteld de boswachter mij die ik dan geregeld tegenkom. Dan drinken we samen een bakje koffie uit mijn thermoskan en gaan we elk weer ons eigen weg. Het is maar net hoe je gedrag is. Ik hou van de natuur, en iedereen die dat doet zoals ik dat doe zal de natuur respecteren en niet verstoren of slopen!

 EdC schreef op maandag 4 mei 2009 om 21:52  | reageer

@TonV. Inderdaad, het is lachwekkend. Aan de andere kant is het ook wel erg moralistisch.

Ik begrijp de achtergrond van de tien geboden, maar ze zijn niet erg doordacht en roepen daardoor tegenreacties op.


6. Verdiep je in de natuur en de ecologie van de soorten.

Wie verbiedt mij een foto te maken zonder mij in de natuur of ecologie te verdiepen? Het is ook nogal wat: verdiepen in 'de' natuur. Ik weet veel over en van de natuur, vooral over planten en ik leer nog wekelijks bij, maar de natuur is zo'n wijds begrip.

7. Natuurfoto’s zijn niet geënsceneerd en gemanipuleerd.

Dat is bijna jokkebrokken. Er bestaan gemanipuleerde natuurfoto's. Ik durf haast te stellen dat elke foto gemanipuleerd is. Van kleur naar zwart-wit omgezet, de luchtpartij wat aangezet. Van RAW naar jpg omgezet. HDR-manpulatie. Misschien is de natuur soms wel in scene gezet. Mag een ijsbeer onder de tropenzon als foto niet? Of alleen als het kunst is en misschien een goede advertentieplaat is voor een milieuclub?)
Natuurfoto's mag je manipuleren (HDR mag, van mij mag een ijsbeer in de tropen ook). Een dik vignet erom? Prima, als je dat boeiend vindt. Je mag de kleurrijke natuur ook in zwart-wit omzetten.

8. Wees een goede natuurgast en beschadig geen natuur.
Ik weet niet hoe anderen het doen, maar als ik door de natuur loop beschadig ik natuur. Duizenden grassprieten heb ik geknakt, slakken zijn onder mijn schoenen bezweken en zo heb ik meer op mijn kerfstok. En net als mede-blogger Klapwijk haal ik ook wel eens iets opzettelijk uit beeld.

1. Fotografeer dieren en planten alleen in hun leefomgeving.
Dus niet geprepareerd in een museum? Of de planten in mijn herbarium? Wat is de leefomgeving? Mag ik de exoot nijlgans in de singel fotograferen? Ja, het is zijn leefomgeving; nee, want de vogel hoort hier eigenlijk niet thuis. Mag ik een foto maken van een mus die hier naar binnen vliegt?

3. Bied geen voedsel aan speciaal voor de foto.
Ik zal het zeggen tegen de vaders en moeders die met hun zoon of dochter de eendjes gaan voeren. En ik verbied het mijzelf nog langer de voedersilo en de voedertafel te vullen om foto's te kunnen maken van de vogels in mijn tuin. (Daar kan ik onderuit komen: ik doe het vooral om van de verschillende mezen, groenlingen, duiven, merels en nog meer fladderaars te genieten).

Ik weet het, ik overdrijf. Toch denk ik dat ik als (onder meer) natuurfotograaf niet zal slagen voor het VV-certificaat natuurfotografie.

@Johannes Klapwijk: blijf jij netjes op de paden? Waarvoor heb jij dan je drijfhut gebouwd? Die durf je nu zeker niet meer te gebruiken?

@Brian. Ook gij?

 tonv schreef op dinsdag 5 mei 2009 om 10:44  | reageer

@EdC:
Een glasheldere benadering Ed! Door gebruikmaking van de overdrijvende factor plaats je een scherpe correctie. Als weldenkende mensen weten we allemaal dat we moeder natuur met groot respect moeten behandelen. Dat staat buiten kijf.

Het is dus evident dat de gestelde regels of gedragscode zich in een rudimentair stadium bevindt en louter als discussiestuk waarde heeft. In feite heeft het dan toch ergens toe geleid maar mist het enigzins z'n doel. Misschien dat er in Nederland een ommezwaai moet komen die regelgeving minder star maakt en mensen meer ruimte geeft om (nieuwe) maatschappelijk verantwoorde inzichten te ontwikkelen.