Review: Panasonic G9

vrijdag 22 december 2017, 11:33 door Paul Oosterlaak | 5.360x gelezen | 1 reactie

Panasonic heeft onlangs de G9 aangekondigd als fotografiebroer van de GH5. Waar de GH5 als top videocamera in een fotocamerabehuizing is ingezet, zet Panasonic de G9 in als top fotocamera.

Wat maakt de G9 een topcamera voor fotografie en hoeveel video-dna zit er van de GH5 in? Ik zal dit en meer samenvatten in dit artikel.

Specificaties

De body

De Panasonic G80 had al een lekkere grip voor mensen die graag een camera stevig willen vastpakken. De G9 doet daar nog een schepje bovenop.

De grip is erg diep en ook behoorlijk breed, zodat ook fotografen met grote handen comfortabel aanvoelt. Niet alleen is de camera van flink formaat (vergelijkbaar met een Nikon D7200 of Canon 80D), ook is de camera zeer stevig. De magnesium body met afdichtingen tegen weersinvloeden geeft de camera een pro-body gevoel.

Dit is een camera gemaakt om mee te werken onder alle omstandigheden. De mechanische sluiter zou zo'n 200.000 bewegingen moeten kunnen maken (kan in de praktijk een stuk meer zijn), maar voor snelle bursts zou je ook gebruik kunnen maken van de elektronische sluiter, om zo de levensduur flink te verlengen.

Panasonic is één van de fabrikanten die goed nadenkt over de gebruiksvriendelijkheid van een camera. Uiteindelijk kun je met iedere camera werken en weet je de knoppen blind te vinden, maar de weg er naartoe is bij sommige merken soms lastig en lang.

De G9 heeft op de knoppen duidelijke symbolen of afkortingen staan, zodat je heel snel weet waar iedere knop voor dient. Uiteraard kun je de nodige knoppen en draaiwielen naar wens configureren.

Als extraatje heeft een Panasonic een functie van de Olympus E-M1 serie overgenomen: een schakelaar om knoppen te laten switchen tussen twee standen. Bijvoorbeeld een fotostand en een videostand.

Wat gelukkig ook op de body zit, is een LCD schermpje bovenop de camera, om snel je instellingen te controleren (zodat je het scherm achterop uit kunt laten staan. Een andere fijne toevoeging is een joystick om je focuspunt mee te verzetten (of om mee door menu's te navigeren).

De beeldtransportdraaiknop van bijvoorbeeld de G80 en GH5 is samengesmolten met het mode-draaiwiel, zoals ook ziet bij de Nikon D7xxx serie.

Wie door de zoeker kijkt, wordt aangenaam verrast door de enorme vergroting ervan. 0,83x is een stuk groter dan je welke andere digitale camera dan ook vindt.

De enorme zoeker van de Canon 1DX II is bijvoorbeeld "maar" 0,76x. Niet alleen is de zoeker groot, maar ook mooi helder en snel. Dit laatste is vooral handig voor het fotograferen van snelle bewegingen, zodat je niet zo snel je onderwerp uit het oog verliest.

Bovendien kan de zoeker zo ingesteld worden dat er geen black-out optreedt tussen de foto's (net zoals in de Sony A9).

Voor nachtfotografie is er ook een nachtmodus waarbij de zoeker en het lcd achterop de camera enkel maar roodtinten weergeven.

G9 night mode.JPG

Om langer te kunnen fotograferen op een accu, is er grotere accu in de G9 geplaatst dan in de G80 zat. De accu heeft een capaciteit van 14Wh, wat vergelijkbaar is met die van de GH5, maar helaas net iets anders gevormd. Normaal kunnen er zo'n 400 opnamen gemaakt worden met deze accu, maar in de "Power Save LVF-modus" kan dit oplopen tot ruim 900 foto's.

Als je veel in burst schiet, kan er nog meer mee gefotografeerd worden. Voor wie dit niet genoeg is, kan er ook een passende batterijgrip aangeschaft worden, zodat je daar een extra accu in kunt stoppen. Mocht je door je accu's heen zijn, kun je camera ook nog via USB voeden terwijl deze aanstaat.

Fotografie

De G9 is in de eerste plaats een fotocamera en dat blijkt ook wel uit de specificaties. Naast de diepe grip valt ook het totale formaat van de camera op.

Panasonic heeft al lang begrepen dat het voordeel van spiegelloze camera's niet zozeer het formaat moet zijn, maar de mogelijkheden van een camera zonder spiegelhuis, zonder daarbij in te leveren op ergonomie.

De hamvraag is natuurlijk: kan de G9 een beetje focussen? Kort antwoord: Ja!

Langer antwoord: AF-S gaat razendsnel, maar dat is geen verrassing, aangezien iedere spiegelloze camera tegenwoordig "'s werelds snelste autofocus" heeft. Lastiger voor veel spiegelloze camera's is het volgen van een bewegend onderwerp.

Tijdens een test bij een niet al te best verlichte kartbaan (ook al was er extra licht geplaatst), bleek de focus behoorlijk goed te 'plakken' op een voorbijrazende kart.

De focus was niet foutloos, maar dat lag ook deels aan het mannetje achter de camera... Aan het objectief lag het in ieder geval niet, want de 'PanaLeica' 200mm f/2.8 was razendsnel met scherpstellen.

Samen met het zeer degelijke scherpstelsysteem komt de enorm snelle burstsnelheid van 20 beelden per seconde met continu autofocus. Voor situaties waarbij je onderwerp niet van positie verandert, kun je snelheid opvoeren naar 60fps (met de elektronische sluiter).

En dat alles in raw. Dat is geen kinderspel en om de buffer snel genoeg leeg te kunnen gooien, zijn de twee SD sloten beiden met een UHS-II bus uitgevoerd.

Pentax, Olympus en enkele middenformaat fabrikanten kwamen al veel eerder met de mogelijkheid van pixelshift. Hierbij wordt de sensor een aantal keer een halve of een hele pixel verschoven en worden de gemaakte beelden op een speciale manier op elkaar geplakt.

Dit levert ofwel een veel hogere resolutie op en/of levert dit bij dezelfde resolutie meer detail, meer dynamisch bereik en minder ruis op. Dit is uiteraard niet zonder haken en ogen. Je camera moet daarbij op een stabiel statief staan en je onderwerp mag absoluut niet bewegen voor het beste resultaat.

Afgelopen jaren is Panasonic bezig geweest om stabilisatie in de camerabody te stoppen in plaats van in het objectief. Met de G9 weten ze met korte brandpuntsafstanden of langere gestabiliseerde objectieven 6,5 stops stabilisatie te halen.

Dit komt overeen met bijna een 100 maal langere sluitertijd! Hoe dit in de praktijk uitpakt, moet nog blijken, maar voor zowel fotografie als video is dit een zeer welkome eigenschap.

Video

De GH5 blijft bij Panasonic de ultieme hybride video/fotocamera, maar een aantal mooie video features van de GH5 zijn ook in de G9 terug te vinden. Denk hierbij aan 4k video met 60 frames per seconde voor slow-motion in 4k.

Een behoorlijke flinke bitrate van 150 Mbit/s is daarbij bijna noodzakelijk voor een hoge beeldkwaliteit per frame.

Voor nog meer slow-motion wil, kan de framerate ingesteld worden tot 180 beelden per seconde. Dit kan net zoals bij de GH5 met VFR (Variable Frame Rate).

Wat de G9 helaas niet heeft overgenomen van de GH5, is 10-bit video en de mogelijkheid tot het gebruik van V-log. Dus voor de cinematografen onder ons die graag hun beelden achteraf willen "graden", is de GH5 een betere optie.

Wel heeft de G9 de mogelijkheid om te filmen in 6k. Gezien de resolutie van de G9 (en GH5) sensor is het niet mogelijk om daadwerkelijk in 6k te filmen. Hiervoor zou het beeld 6000 pixels breed moeten zijn. 6k is, volgens Panasonic, video met een verticale resolutie gelijk aan een echt 6k filmformaat.

Dit is mogelijk omdat een Micro Four Third sensor een beeldverhouding heeft van 4:3 en niet 16:9 zoals bij het 6k beeld. Hierdoor heb je meer verticale pixels. Dit laatste was op de GH5 erg handig voor anamorfische objectieven, welke het beeld hiervan direct correct kon weergeven. De G9 heeft deze laatste optie helaas niet.

Vergeleken met concurrerende fotocamera's heeft de G9 een behoorlijke set aan videokwaliteiten, dus voor wie naast fotografie ook graag zo nu en dan een filmpje in elkaar wel draaien, is de G9 een uitstekende keuze. De autofocus is daarbij ook een stuk beter dan momenteel bij de GH5, iets wat voor velen wel heel fijn is.

Doelgroep

Dan komen we meteen bij de vraag voor wie deze camera geschikt is en voor wie niet. De G9 valt qua prijs tussen camera's als de Sony A6500, Sony A7 II, Nikon D7500, Nikon D500, Canon 7D mark II, Olympus E-M1 II en Fuji X-T2. En dat zijn niet de minste camera's met elk hun sterke punten.

Waar de Sony A7 II de beste foto beeldkwaliteit levert, de Nikon D500 de beste autofocus heeft, de Canon 7D mark II naar mijn mening de beste bouw en de Fujifilm X-T2 prachtige lenzen tot zijn beschikking heeft, moet de G9 van Panasonic zich op een aantal vlakken aardig bewijzen.

Door het kleinere sensorformaat zijn zeer lichtsterke objectieven nodig om te concurreren op beeldkwaliteit.

De autofocus is zeer goed en kan zich meten met een aantal camera's uit bovenstaande lijstje, maar de D500 is naar mijn ervaring nog net iets nauwkeuriger. Qua body vind ik de G9 persoonlijk zeer goed en misschien ook wel de beste, maar meningen hierover kunnen aardig uiteenlopen.

Als je kijkt naar alle features die deze camera heeft, waarvan ik maar een klein deel besproken heb, dan biedt de G9 het beste totaalpakket.

Conclusie

De G9 is dus een uitstekende allround camera die eigenlijk op geen enkel vlak een zwak punt heeft. Dus zou iedere fotograaf met het juist budget de G9 moeten overwegen.

Natuurlijk is een camera maar een deel van het verhaal en is een goed ecosysteem eromheen minimaal net zo belangrijk. Net zoals met alle andere camera's zijn objectieven vaak belangrijker dan de camera erachter.

Gelukkig hebben Panasonic en Leica hier ook aan gedacht en hebben zij ondertussen al vele lenzen uitgebracht met uitstekende prestaties. Daarnaast kun je ook prima Olympus lenzen gebruiken op de G9, of één van de vele third party objectieven.

Wil jij ook gave foto's maken?

Probeer twee weken gratis onze online cursussen over fotografie. Je krijgt direct toegang tot meer dan 100 cursussen. Na twee weken vervalt je proeflidmaatschap automatisch. Je zit dus nergens aan vast.

14 dagen gratis fotografiecursussen kijken

Over de auteur

Paul Oosterlaak heeft een voorkeur voor landschappen, portretten en evenementen. Hij fotografeert sinds 2008 en sinds 2016 werkt hij ook in een fotozaak. Met zijn natuurkunde achtergrond houdt hij zich vaak bezig met de technische kant van fotografie, zonder daarbij de creatieve kant uit het oog te verliezen. Paul is te volgen op instagram

1 reactie

Theo Molenaar schreef op dinsdag 26 december 2017 om 17:50 | reageer
Ja, je kunt er ook objectieven van andere merken op aansluiten. Maar het snelle focussen wordt mogelijk gemaakt door de dept from defocus techniek (DFD). En die werkt dus niet bij objectieven van andere merken. Dat maakt de camera een stuk minder interessant als je al -kwaliteits- objectieven van Olympus hebt.

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.

Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox

44.431 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via Facebook. Aanmelding beveiligd met Google reCaptcha.

Elja Trum

Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!

Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over Photofacts

Review: Panasonic G9

De body

Fotografie

Video

Doelgroep

Conclusie