3 tips om je eigen foto's kritisch te beoordelen

 martinphili schreef op maandag 16 mei 2016 om 15:19  | reageer

Ik heb dat ook gedaan maar werd er vreselijk depressief van. Geen enkele foto die ik maakte kon de toets der kritiek doorstaan. Aan iedere foto mankeerde wel wat.
Ik ben er dus maar mee gestopt en nu ben ik véél happier.

 martinphili schreef op maandag 16 mei 2016 om 15:57  | reageer

En wat leer je nou eigenlijk van één foto? Helemaal niets toch?
Een hele serie, DIE moet goed zijn. Dán ben je ergens mee bezig.

@Elvira: ik volg je blog sinds een tijdje, fijn dat het niet over apparatuur gaat maar over composities en kijken naar de foto zelf. Ik vind je blog echt een aanrader!!
@martinphili: ik heb het omgekeerde, zoals Elvira al zegt 'mankeert' er aan elke foto wel wat. Maar ik ben er inmiddels achter dat ik 'perfecte' foto's (zonder storende elementen) eigenlijk gewoon oersaai vind. We worden in reclames, tijdschriften, op websites, ansichtkaarten etc etc al gebombardeerd met perfect strak afgewerkte plaatjes, daar valt niks aan toe te voegen. Ik heb al een aantal keren gemerkt dat ik foto's met een randje veel interessanter vind. Ik houd bijvoorbeeld erg van het fotograferen van stedelijk leven. In het begin zocht ik ook naar die perfecte ansichtkaart-plaatjes maar nu vind ik juist dat afgebladderde reclamebord dat in de hoek van mijn foto is terechtgekomen wel intrigerend (maar niet altijd hoor). Zoiets maakt voor mij soms juist dat de foto gaat leven.
Wat voor mij trouwens goed helpt om foto's te beoordelen is om er een tijd niet naar te kijken. Ik kwam laatst een fotoboekje tegen van een aantal jaren geleden en werd weer erg blij van mijn eigen ouwe foto's!

Ik laat vaak een serie foto's, die ik zelf gemaakt en bewerkt heb, daarna afspelen in een permanente diashow als screensaver. Na een paar dagen weet je precies welke foto's je kunt weggooien en welke de moeite van het bewaren (of afdrukken) waard zijn.

 Donald Willemsen schreef op dinsdag 17 mei 2016 om 10:35  | reageer

Voor mij is een foto pas echt goed als de foto me blijft intrigeren, blijft boeien, mijn aandacht blijft trekken of wanneer je in een foto steeds iets nieuws ontdekt. Het spreekt natuurlijk vanzelf dat de foto ook fototechnisch in orde moet zijn, zoals scherpte/onscherpte, compositie/vlakverdeling, kleur/zwart-wit.

 100 schreef op dinsdag 17 mei 2016 om 13:01  | reageer

Wat denk ik vaak vergeten wordt is dat je naast “gevoel” voor beeld/compositie ook kennis nodig hebt om te kunnen duiden wat je ziet. Zonder die kennis kun je kijken tot je een ons weegt en kom je er waarschijnlijk nooit achter wat een foto goed maakt of wat er nu precies aan mankeert.

Zit er balans in de compositie, ritme, structuur? Wat is het effect van texturen? Wat is het effect van de lijnen in je foto, van vlakverdeling, van vormen, van de verhouding tussen donker en licht, de werking van kleur en kleurcontrasten, van scherpte en onscherpte? Zit er rust in het beeld? Waar gaat het oog van de toeschouwer naartoe en waarom? Wat stoort in het beeld en waarom? Wat heeft toegevoegde waarde en waarom?

Enfin, zo zijn er talloze vragen waarbij de nodige kennis komt kijken. Niet dat je per se jaren moet studeren om iets zinnigs te kunnen zeggen, maar helemaal zonder kennis zal je doorgaans niet verder komen dan dat je iets mooi vindt (of niet) of dat een beeld je raakt (of niet).

Probleem met je eigen werk is dat je daar maar moeilijk objectief naar kunt kijken. Jij kent de context en het gevoel dat je had toen je de foto maakte, jij weet hoe moeilijk/makkelijk het was om de foto te maken, jij hebt de foto op je camera bekeken, daarna op je computer, waarschijnlijk bewerkt en geschikt gemaakt om af te drukken op groot formaat, toen je de afdruk binnen kreeg nog eens haarfijn gekeken of de afdruk was zoals je wilde… Enfin, je hebt alles bij elkaar al heel vaak en heel lang naar de foto gekeken voor hij überhaupt aan je muur hangt.

Er is wel eens onderzocht hoe lang de gemiddelde museumbezoeker naar een afbeelding kijkt en dat blijkt 8 a 9 seconden te zijn. In die korte tijd bepaalt iemand wat hij/zij van de afbeelding vindt.

 Gerard Bolhuis schreef op dinsdag 17 mei 2016 om 15:19  | reageer

Af laten drukken in een mooi (A4) fotoboek moet je sowieso doen, anders blijven ze maar op de harde schijf staan en geen konijn die er nog naar omkijkt

@100: ben het met je eens dat het heel moeilijk is objectief naar je eigen foto's te kijken! Dat lukt wel beter als ik er een tijdje eens even niet naar kijk zodat ik er weer een frisse blik op krijg. Dan ga ik opeens heel andere dingen op de foto zien! Mij lukt het anders eigenlijk ook niet goed om een foto van mezelf 'objectief' te beoordelen.
Het leuke van het stukje van Elvira is dat zij er juist voor pleit om eens echt lang naar een afbeelding te kijken ipv de 8 a 9 sec die men daar idd gemiddeld voor gebruikt!
@Brian: eh ja, mijn fotohoeveelheid is ook groot.... Maar ik nam eigenlijk aan dat Elvira het m.n. over de foto's heeft die je in eerste instantie met 5 sterren (of vergelijkbaar) beoordeelt. Dat zijn er (gelukkig!?) wat minder...
@Karel: ja met iemand anders samen kijken is ook een goede tip. Toch snijden de tips van Elvira wel hout (vind ik) want de mening van iemand anders is ook niet zaligmakend. En de meesten van 'ons' amateurfotografen maken toch vooral foto's voor ons eigen plezier en niet die van een ander! Ik gooi trouwens zelden foto's weg, maar dat is mijn persoonlijke keuze; het ligt er natuurlijk ook aan wat en hoe je fotografeert (mijn camera staat meestal op single shot). Het gebeurt me ook best regelmatig dat een foto die in eerste instantie niet zo 'flitsend' lijkt bij 2e of 3e beschouwing juist erg goed bevalt.

Een voor de hand liggend verhaal; wacht met bewerken tenminste twee weken, zodat de emotie van het maken van de foto is wegge-ebd. Naar een paar weken kun je beter beoordelen of het een goede foto is. En laat een ander meekijken.

@Jo: ik vind het niet zo heel voor de hand liggend voor iedereen. 'Vroeger' (een jaar of 15-20 of langer geleden) drukten we niet zo makkelijk de ontspanknop in. Ik kwam van vakanties wel eens thuis met 20 fotorolletjes (van ca 37 foto's) -best veel - maar dat is niets vergeleken met wat ik nu wegklik... Maar die 20x 37 foto's werden wél afgedrukt. Natuurlijk was niet alles daarvan geslaagd. Het was een andere manier van werken en beoordelen. Nu de meesten van ons met digitale camera fotograferen wordt er aan losse foto's veel minder afgedrukt, ondanks dat er tegenwoordig véél meer (amateur)fotografen zijn. Voor fotografen die nooit analoog hebben gefotografeerd is het laten maken van afdrukjes niet per se vanzelfsprekend denk ik.
Maar verder heb je helemaal gelijk: na een aantal weken (of maanden) kun je je foto's veel beter beoordelen. Verder is Elvira's methode prima van toepassing lijkt mij: als je dan na een aantal weken een aantal favorieten hebt is het ook erg leuk om te testen welke foto's blijven boeien. Het is sowieso wel aan te raden om regelmatig je favoriete foto's te laten afdrukken. Ik vind zo'n prikbord met kleine(re) afdrukken trouwens ook een erg leuk idee!

Leuk om te zien