Een kitschfoto herkennen in 3 stappen

Ik vind foto's van waterstromen en watervallen waarbij het water op zwevende mist lijkt echt kitsch ik noem ze yoghurt foto's. Je geeft de werkelijkheid niet weer maar een modeverschijnsel en bijna iedereen vindt het mooi. Als je dan een standaard vakantie foto maakt van de werkelijkheid die op iets lijkt dat al vaker vertoond is praat men over kitsch? Iedereen fotografeert op zijn eigen manier of iemand anders dat kitsch vindt is totaal onbelangrijk.

  Mabel Amber schreef op dinsdag 12 maart 2019 om 13:09  | reageer

Ik zou het liever willen hebben over het "fotografisch cliché", daarmee bedoel ik een platgetreden thema.

Maar dan is het wel zo dat je ook daarin verschillende gradaties van kwaliteit kunt onderscheiden, technisch èn inhoudelijk.

Kortom, wees voorzichtig met een oordeel en bestudeer de materie liever eerst voor je een zogeheten "kitsch" foto (of cliché, hoe je het noemen wilt) wegzet bij de prullaria.

kitsch .... niet artistiek ... mooi, niet mooi .... zo uit camera of eindeloos bewerkt ... raw of jpg ... betekent het iets voor jou of wil je er mee pronken ??

IK denk geen enkele foto is kitsch, hoogstens voor anderen nietszeggend.
Wil je hoogstandjes maken dan moet je er veel moeite voor doen Of heel veel geluk hebben
Ineke

 willyduvel schreef op dinsdag 12 maart 2019 om 13:49  | reageer

Wat is kunst …………..en voor wie ??

Poses, manier van belichting en regel van derden. Regelrechte uitnodigingen om kitch foto's te maken!!!
Ook de fotoreizen naar verre oorden, fotogenieke plaatsen en safari's leveren een kopie van wat eerder is vastgelegd en is dus kitch.... Wordt dat gesuggereerd??
Ik heb toch een ander beeld van kitch en dat komt neer op "teveel van het goede".
Zo hou ik het plezier in het maken van aantrekkelijk ogende foto's levend en durf te experimenteren met voorbeelden die mij aanspreken....
Hoe is dat bij jullie???

 Stef schreef op dinsdag 12 maart 2019 om 14:32  | reageer

Dit herken ik zeer zeker, omdat ik er zelf vaak genoeg intrap. Vind het ook moeilijk om een enigszins originele foto te maken. Veel motieven en technieken zoals inkleuren en karnemelk stroompjes zijn al zo vaak vastgelegd dat het moeilijk is een interessante opname te maken. Iedereen kijkt op een andere manier naar een foto, de hobbyfotograaf kritisch en de leek, wat er op het moment in de mode is. Wat ook een rol speelt vind ik, is de opmerking van "niet volgens de regels", waardoor je in je creativiteit belemmerd kunt worden. Als voorbeeld, twee jaar geleden bezocht ik een fototentoonstelling met een aantal prachtige landschapsfoto's ,na de tweede ronde viel mij op dat hoewel verschillende locaties de opnames allemaal de horizon niet in het midden hadden, een pad of beekje dat ergens naar toe gaat, 1/3, 2/3 enz. Deze regels zijn natuurlijk toepasbaar maar maken de foto ook voorspelbaar, om niet te zeggen clichématig. Belangrijk vind ik, maak je de foto om er zelf van te genieten, of maak je ze voor andere kijkers? Ik denk dat dit ook een oeverloze discussie zou kunnen worden. Waarom ga je als hobby fotografie kiezen, natuurlijk ook omdat je van de alledaagse regels afstand wil nemen en je eens lekker wilt uitleven in je hobby. Zo veel mensen, zo veel meningen.

Even de Van Dale erop nageslagen: al wat niet echt van sentiment of niet werkelijk artistiek is, maar probeert het te zijn. (schijnkunst). De pretentie iets te zijn wat het niet is, dat is m.i. de kern. Dan heeft smaak of voorkeur ook niet meer zo'n invloed.

Ook een foto van iets dat al 1000x gefotografeerd is, kan door bijzondere details nog mooi gevonden worden.
De foto waar het allemaal mee begon heeft veel meer in zich dan je op het eerste gezicht ziet. De reflectie op het terras is mooi, de schaduwen op het strand, de hangmatten en de tent in de achtergrond verrassend. Als dat allemaal was weggesneden blijft er inderdaad een saaie, waardeloze zonsondergang over, maar of dat nou kitsch is? En dan bestaat er ook nog 'camp', met opzet kitsch, dat zijn wellicht sommige Pisa-foto's die toch weer betekenis voor de maker hebben omdat de vriendin waar het nu mee uit is, de toren tegenhoudt. Inderdaad, eindeloze discussies, maar wel interessant!

 Bernard schreef op dinsdag 12 maart 2019 om 15:49  | reageer

Kitsch... leuk dat je erover begint. Zonder concrete definitie, ook geen maat om mee te meten zou ik zeggen. Maar zelfs als die er zou zijn, kun je dan nog wel bepalen wat kitsch is en wat niet? Zo onderhand is er denk ik geen plekje meer op de wereld dat al niet eens is gefotografeerd of gekiekt. Gekiekt is misschien wel een beter woord dan gefotografeerd, want het maken van een kiekje is tegenwoordig geen probleem meer. Zo goed als iedereen heeft een smartphone. Brengt me meteen op een ander criterium voor kitsch, als iedereen alles al heeft gekiekt kun je dan überhaupt nog van kitsch spreken. Het bezit van een smartphone creëert tegenwoordig een heel ander probleem: tijdens een evenement worden duizenden foto's van hetzelfde gemaakt. Wat gebeurt daarmee? Waarom kieken mensen liever dan het evenement meemaken/voelen? Thuis kijken ze allemaal naar wat ze hadden live hadden kunnen zien. Alleen als je er iets persoonlijks, kunstzinnigs of unieks aan een foto kunt toevoegen zou je zeggen dat het geen kitsch is, maar waar leg je het onderscheid dan? Bekijk de schilderkunst eens. Er zijn legio portretschilderijen van oude meesters. Allemaal één laag: het portret van iemand. Toch vallen al die schilderijen onder de noemer kunst en meestal nog met een grote K en doen we de Frans Hals portretten niet weg omdat we er al genoeg van Rembrandt hebben. Ook een zelfportret van Picasso (non figuratief) vinden we kunst. Daar is misschien wel het omslagpunt. Wanneer is het kitsch en wanneer is het kunst?

  Mabel Amber schreef op dinsdag 12 maart 2019 om 16:20  | reageer

@Elvira

Ik was die gast die de vraag stelde over "uit de losse pols", maar het Photofacts systeem gedraagt zich vreemd, want ik was WEL ingelogd. Nu over tot het "kiekje".

Eerlijk gezegd vind ik wel dat je een "Goede" foto moet posten ter illustratie van je thema en niet zomaar een kiekje zonder verdere kwaliteiten, sorry, maar ik ben hier eerlijk over.

Hier heb je dan een trits zogeheten "Kitsch" foto's maar in het genre zijn het hoogwaardige foto's, kwalitatief zowel als inhoudelijk:

https://pixabay.com/images/search/beach%20sea/

@ Bernard: ik begil me hierover; ja! zo zit het nou!
Het is vergelijkbaar met de russische matroesjka pop.
Maar toch; wat Elvira nu likt op pixabay; mooi he, dat is dus geen kitsch (denk ik) dat is ZIEN met hoofdletters.
Het beeld is boeiend.
Ik laat het wel eens zien aan mijn lief, als er een foto op mijn telefoon staat: dan laat ik die 'andere' uitsnede zien; ook dat maakt een wereld van verschil! Het gaat bij mij over de compositie van het vlak.
Voorbeeld: op de voorgrond het jongste kind met nog net een beetje jam op de lippen (want dat zat op de pannenkoek). Op de achtergrond: haar broertje, die met een leeg bord loopt. Je kunt gewoon ZIEN, dat dat joch naar de keuken loopt. Hij weet dat daar de voorraad ligt! Snel gekiekt op een telefoon. Met als resultaat: wereldfoto. Nix kitsch. Hoe vaak zal een dergelijke foto gemaakt zijn?
(Neem een heel klein korreltje zout hierbij; ik probeer objectief naar deze foto te kijken, maar deze kinderen horen wel toto ons gezin ....... )zo'n foto bewerken? Mwah
Doe maar niet.
Bijster mooi 'veelgesprek' dit. Chapeau!

Dit weekend een bezoek gebracht aan het fotomuseum en het gemeentemuseum. Dan heeft Erwin Olaf dus ook heel wat kitch foto's gemaakt??? Of zie ik dat verkeerd?

 Bernard schreef op dinsdag 12 maart 2019 om 21:48  | reageer

@Anton. Het wordt steeds mooier. Als ik het goed begrijp gaat kitsch over kunst. Althans iets dat voor kunst zou moeten doorgaan. Wat dat betreft ontbreken in jouw rijtje: Dorus Rijkers met zuidwester, de zwart/wit tekening van een hertje (altijd terug te vinden op een gedrapeerde doek op de schoorsteenmantel) en smeedijzeren vissen op een stuk natuursteen. Ja, ik ben kennelijk van dezelfde leeftijd (1946).

Wat de fotografie en kitsch betreft sla je volgens mij de spijker op z'n kop. Namelijk: WIE bepaalt WAT kitsch is. Je voorbeelden zijn duidelijk en spreken voor zich. Wij hadden thuis een balgcamera met een 120 film met 6x9cm negatieven. Ook met die camera kon het jaren duren voordat het filmpje vol was. Later in het begin van de jaren '70 ging ik op vakantie met 2 of soms wel 3 Agfa CT18 kleinbeeld dia films. Let wel, dat was goed voor 72 of 108 opnamen, waarvan 30% niet voldeed aan mijn kwaliteitseisen en in de prullenbak verdween. Tegenwoordig doe ik rustig aan en schiet gemiddeld 2500 foto's per jaar in 30MPix (Canon EOS 5DmkIV). Maar schiet ook met mijn iPhone en redeneer: als je niet schiet mis je mogelijk een kostbaar moment.

Om nog een keer naar de oorspronkelijke vraag terug te keren: "Hoe herken je een kitschfoto in drie stappen?", is voor mij simpel te beantwoorden. Ik heb maar 1 stap nodig. Die ene stap heb ik nodig om MIJN oordeel te vellen en teken daarbij onmiddellijk aan dat mijn oordeel niet het oordeel van een ander is of hoeft te zijn. Een bijzondere moet mij toch echt van het hart en werd eerder al genoemd door @Martin Hermes, de zogenaamde yoghurtfoto van een waterval met grijsfilter en lange sluitertijden. Als er in mijn ogen iets vreselijks bestaat is dat het wel. Maar, hele volksstammen zweren erbij en laten mij zien dat ik geen gevoel voor schoonheid heb

Ik vind vooral fotografen die pretenderen kunst te maken erg pretentieus. Foto's van deze fotografen zou je zondermeer kitsch kunnen noemen

Als we nu afspreken dat we nooit meer zeggen: 'dit is kitsch' maar altijd de zin
'ik vind dit kitsch' en daar evt. een persoonlijke motivatie aan toe voegen, dan is in mijn ogen het probleem opgelost. Ik denk persoonlijk dat de technische mogelijkheden binnen ons digitaal fototijdperk soms uitnodigen tot absurditeiten. (b.v. walvis die opduikt uit een asfaltweg) technisch geweldig knap, maar qua foto...... ik vind dat kitsch van de bovenste plank.
Daarbij komt ook nog het feit dat als je de truc kent het bijzondere aan de foto verdwijnt. Tenminste bij mij.

  Mabel Amber schreef op donderdag 14 maart 2019 om 13:07  | reageer

Theo zegt "Ik ben het met Elvira eens dat de foto die je laat zien ook niet erg aantrekkelijk is om naar te kijken".

Ik denk dat je mij (Mabel Amber) aanspreekt Theo, want dat was ik die aanmerkingen maakte ik op de kwaliteit van de voorbeeldfoto van Elvira (de schrijfster van dit artikel).

En verder, in het algemeen:

Eerlijk gezegd vind ik de foto van Elvira ronduit slecht. Wanneer je een artikel schrijft dat pretendeert het begrip "Kitsch" in de fotografie te verklaren, zet er dan wèl een *goede* "kitschfoto" neer. Vandaar dan ook mijn link naar vele heel goede "kitsch" foto's op Pixabay.

Voorts ben ik het met Theo eens dat fotobewerking niet iets is van het digitale tijdperk. Er waren talloze mogelijkheden om invloed uit te oefenen op de kwaliteit en de aanschijn van een filmfoto. Ik noem:

Buiten de doka:
1. keuze van de film
2. keuze van filters (je had er talloze, met allerlei effecten! Ten nauwste te vergelijken met de filters die nu in bewerkingsprogramma's worden aangeboden)
3. meervoudige belichtingen
4. Creatief flitsen
5. Voor kleurenfoto's: daglichtfilm gebruiken voor nachtfotografie en omgekeerd, film voor avondfotografie gebruiken bij daglicht. Dit kon je ook beinvloeden door het ontwikkellab opdracht te geven de ontwikkelprocédés om te wisselen.
De resultaten waren niet zelden heel bijzonder en ook bijzonder verrassend. Ik kan ervan meepraten want ik experimenteerde zeer veel.

In de doka:
2. keuze van de ontwikkelaar
3. keuze van de ontwikkeltijd (voorzichtig mee zijn..)
4. keuze van het soort fotopapier
5. gebruik van filters in de vergroter
6. doordrukken en tegenhouden
7. de zone-fotografie (dat was een wetenschap op zich)
8. pseudosolarisatie (licht aandoen wanneer de foto in de ontwikkelaar lag)
9. gebruik van toners (tonerbad na het natte ontwikkelproces)

...en er waren wel meer bewerkingen waar ik zo even niet op kan komen.

Tot slot: "kitsch" foto's bestaan niet, het is een term waarmee men gemakshalve een genre aanduidt, in het Engels spreekt van van "eye candy", letterlijk "snoepjes voor het oog", maar ook daarin heb je goede en slechte kwaliteit.

Er bestaan alleen goede en slechte foto's.

Zoveel mensen, zoveel meningen. Persoonlijk vond ik het een verfrissend blog, heb er van genoten en ook weer van geleerd! Bedankt Elvira!

@Mabel en Theo. Inderdaad kun je analoog een hoop beïnvloeden. Ik denk met plezier aan dat tijdperk terug. Echter ik denk dat toen minder mensen de beschikking hadden over een doka dan nu mensen beschikken over een laptop of pc. De mogelijkheden zijn nu uitgebreider en makkelijker te verkrijgen. Ik zou bovendien niet zo een, twee, drie analoog een walvis uit het asfalt omhoog kunnen toveren. Digitaal lukt dat feilloos en snel.

 martinphili schreef op zondag 17 maart 2019 om 07:48  | reageer

Ik vond nog een leuke quote van iemand die ook wel eens een fotootje maakte:
“I hate good taste. It’s the worst thing that can happen to a creative person” -Helmut Newton-
Volgens mij past het wel in deze discussie.