Waarom de Farne eilanden op je bucketlist moeten staan

De Farne-eilanden (Engels: Farne Isles, ook de Farnes) is een groep Engelse eilanden buiten de kust van Northumberland. Ze zijn een droombestemming voor fotografen.

In dit artikel vijf redenen waarom deze eilanden en eigenlijk heel Northumberland op je fotografische bucketlist moeten staan!

Er zijn 15 tot 28 eilanden, afhankelijk van de getijden. Ze liggen op 2,5 tot 7,5 kilometer van het vasteland. De eilanden worden onderverdeeld in twee groepen: de binnenste en de buitenste eilandengroep.

De belangrijkste eilanden van de binnenste groep, die het dichtst bij het vasteland ligt, zijn Inner Farne, Knoxes Reef en de East en West Wideopens.

Bij laagtij vormen de vier eilandjes samen één groot eiland. Ook Megstone wordt tot de binnenste eilandengroep gerekend, maar ook bij laagtij is dit nog steeds een apart eiland. Op Inner Farne ligt het hoogste punt van de eilandengroep, op 19 meter boven zeeniveau.

De belangrijkste eilanden in de buitenste eilandengroep zijn Staple Island, Brownsman, North en South Wamses, Big Harcar en Longstone. De binnenste en buitenste eilanden worden van elkaar gescheiden door Staple Sound.

1. Dichtbij en gemakkelijk te bereiken

Zorg dat je in ieder geval genoeg dagen hebt om, als het de eerste dag niet lukt om te fotograferen (bijvoorbeeld door slecht weer waardoor niet uitgevaren kan worden) een (aantal) nieuwe poging(en) te kunnen ondernemen. Het geeft je ook de gelegenheid om rustiger rond te kijken op de eilanden en de indrukken te verwerken.

In het haventje van Seahouses, waar het altijd naar fish and chips ruikt, vechten de rederijtjes voor elke klant die ze kunnen krijgen. Informeer je goed, want elke rederij biedt een andere tocht aan.

Als je bijvoorbeeld aan land wil gaan op het verst gelegen Longstone Island (met de roodwit geschilderde vuurtoren, een aanrader!) – moet je bij de Billy Shiel zijn. Alle bootmaatschappijtjes hebben op de kaai in Seahouses een stalletje waar ze tickets verkopen.

Wij boekten de All day bird Watch tour. Dit kost je zo'n 45 euro per persoon. Daarnaast moet je nog een 'landing fee' van 27,50 euro per persoon afrekenen. Als je lid bent van de 'National Trust' hoeft dat niet.

Deze tour is met name geschikt voor de enthousiaste ornitholoog en fotograaf of voor iedereen die meer tijd wil besteden aan het observeren van de rijkdom aan nestende vogelsoorten.

Probeer echter wel de natuur te respecteren! Ik zag een aantal fotografen met hun selfie-stick onder de begrenzing van het pad gaan om papegaaiduikers close-up te kunnen fotograferen. Dit is not-done, je verstoort de diertjes hier enorm mee. Ze hebben het al moeilijk genoeg om te overleven!

De rangers (aan wie je ook de zogenaamde 'landing fee' moet betalen, dit geld wordt overigens goed besteed aan natuurbehoud!) houden wel een oogje in het zeil en je mag niet van de gebaande paden af, maar ze kunnen natuurlijk niet alles overzien.

De trip vertrekt dagelijks tussen 9.30 en 10.00 uur vanuit de haven van Seahouses en wordt alleen uitgevoerd tijdens het broedseizoen (mei, juni en juli). De totale duur is ongeveer 6 uur.

Je kunt 2 uur op Staple Island rondlopen in de ochtend en 2 uur op Inner Farne in de middaguren. Het is aan te raden om een lunchpakket mee te nemen, want er zijn geen faciliteiten op de eilanden.

Leden van National Trust landen gratis en niet-leden betalen landingskosten aan de National Trust Rangers in Seahouses (kantoortje in het haventje). Op elk eiland laat je dan je armbandje zien.

Deze tour omvat ook een cruise rond alle eilanden om nesten van zeevogels op de klifvlakken en de Grijze zeehondenkolonie op verschillende uitkijkpunten te bekijken.

2. Vogels

Hieronder een aantal tips voor het fotograferen van de papegaaiduikers:

1. Ik fotografeerde met een diafragma van f/11 en een vrij hoge iso-waarde (1600) met mijn 200mm objectief waarop ik een 2.0 extender had gezet. Hierdoor kon ik op 400mm fotograferen, wat een ongekende luxe was.
   
   Een papegaaiduiker kan je bij wijze van spreken nog met een groothoeklens op de foto krijgen op de Farne eilanden, maar je kunt de diertjes zo ongestoord fotograferen en ze voelen zich niet bespied.
   
   Ook heb je meteen een mooie, onscherpe achtergrond. Bijkomend voordeel is dat je ze vanuit de vlucht zo beter kunt fotograferen doordat je tijdig kunt inzoomen en je ze kunt volgen met je camera;


2. Stel scherp op de ogen. Een groot diafragma is niet nodig als je met een flink tele-objectief fotografeert. Die onscherpe achtergrond heb je dan sowieso al binnen. Zorg er wel voor dat de ogen echt scherp zijn, anders is het geen aansprekende foto en kun je hem als mislukt beschouwen;


3. Probeer de lat steeds een stukje hoger te leggen voor jezelf. Begin met de 'makkelijke' opnames van de (broedende) vogels op hun nest of op de rotsen zittend.
   
   Vaak hebben ze hun snavel vol met kleine aaltjes die ze net daarvoor uit zee hebben gevist, dat is al erg indrukwekkend om te fotograferen. Daarna kun je proberen ze in de vlucht te pakken.
   
   Probeer ze boven zee te spotten als ze komen aanvliegen en volg ze met je camera tot het moment dat je vindt dat ze dichtbij genoeg zijn om af te drukken;


4. Zorg dat je voldoende batterijen (door de kou raken ze snel leeg) en geheugenkaarten bij je hebt. Ik heb zelf een 64Gb kaartje bij me en dat schoot ik zo vol. Zeker als je veel foto's moet maken voor een geslaagde foto van een papegaaiduiker in vlucht. Het vergt toch even wat oefening voor het je lukt.

Op het tweede eiland waar we landen (Inner Farne, het eerste was Staple Island) zijn de noordse sterns de baas. Ze broeden overal, en dus ook naast en op het pad! Wie bekend is met broedende sterns weet hoe agressief deze vogels dan zijn! De tip iets op je hoofd te zetten is geen overbodige luxe, je wordt constant aangevallen...

3. Vuurtorens

De supermoderne reddingsboot die ze daar hebben, luistert naar de naam Grace Darling. Grace woonde met haar ouders in de karakteristieke, rood met witte vuurtoren op Longstone Island en redde in 1838 in haar eentje zeven schipbreukelingen vanuit haar roeibootje.

De vuurtoren van Inner Farne stamt uit 1809 (voor die tijd werd op de toren van het Prior Castle uit 1370 bij noodweer een vuur ontstoken).

Op Staple Island en Brownstone zijn de vuurtorens niet meer in gebruik, wel staan daar nog ruïnes van vuurtorens uit vroeger tijd.

4. Grijze zeehonden

Hieronder een aantal tips voor het fotograferen van de grijze zeehonden:

1. Stel voor het fotograferen van de zeehonden vanuit de boot een zo kort mogelijke sluitertijd in. De deining van het water maakt het bijzonder lastig om ze scherp vast te leggen met een lange brandpuntsafstand.
   
   Verhoog desnoods de ISO tot 1600 of 3200. Ruis is bij de meeste camera's bij hoge lichtgevoeligheden geen probleem meer;


2. Let goed op om je heen en rondom de boot. Zeehonden zijn erg nieuwsgierig en regelmatig popt er een kopje omhoog boven water en zitten ze je nieuwsgierig te bekijken. Probeer op de ogen (of op de kop) te focussen. Een foto met onscherpe ogen kun je als mislukt beschouwen;


3. Let op je compositie en probeer een mooi decor (kasteeltje, torentje of mooie schuine lijn) als achtergrond te krijgen.

5. Melkweg fotograferen

Hieronder een aantal tips voor het fotograferen van de melkweg:

1. Kies een onbewolkte avond/nacht, anders heeft het geen zin om te gaan fotograferen. De lucht moet helder zijn om de sterren te kunnen zien. Let ook op de maanstand, het schijnsel van een volle maan kan het zicht op de Melkweg behoorlijk belemmeren;


2. Het centrum van de Melkweg bevindt zich in de zomer op ongeveer 15-20% boven de zuidelijke horizon in de late avonduren. Natuurlijk is dit centrum erg fotogeniek en vrij makkelijk op de foto te zetten, maar ook op andere plekken aan de nachtelijke hemel kan het heel aantrekkelijk zijn;


3. Omdat sterren weinig licht geven moet je met hoge iso-waardes werken. Een fullframe camera is dan ook geen overbodige luxe, deze heeft weinig last van ruis;


4. Gebruik een groothoek objectief zodat je zoveel mogelijk van de Melkweg in beeld krijgt (17mm bij een fullframe en 11mm bij een crop camera). Met een groothoek heb je ook minder last van het feit dat sterren als streepjes worden weergegeven door de langere sluitertijd. Met een zoomobjectief zie je dat effect veel sneller;


5. Realiseer je dat je met een groothoekobjectief met dezelfde diafragma instelling minder licht doorlaat dan bij een zoomobjectief. Je zult je diafragma dus verder open moeten schroeven voor dezelfde lichtopbrengst;


6. Breng een statief, camera, objectieven en ook een deken of stoeltje om op te zitten mee. Het gaat namelijk wel even duren. Neem ook wat te eten en drinken mee;


7. Gebruik de zelfontspanner van twee seconden of een afstandsbediening en fotografeer in RAW. Zet de camera op statief, zo laag mogelijk om beweging te minimaliseren;


8. Stel handmatig scherp (autofocus is geen optie bij sterrenfotografie). Dit kun je doen door in te zoomen op een heldere ster en via liveview scherp te stellen. Als de ster als een puntje te zien is zit je goed. Je focusschaal op oneindig zetten is ook een optie, maar dit werkt in de praktijk toch niet nauwkeurig genoeg;


9. Fotografeer in de M-stand en zet het diafragma zoveel mogelijk open (kleinste f-getal). Je moet namelijk zoveel mogelijk licht verzamelen. Zet je iso-waarde hoog, bijvoorbeeld op 3200. De ruis moet je maar voor lief nemen, de Melkweg is zo minimaal zichtbaar dat je alles moet inzetten om aan voldoende licht te komen;


10. Een goed beginpunt zou bijvoorbeeld kunnen zijn: ISO 3200, F2.8, 29 seconden. Maak een eerste opname en bekijk je histogram of je een piek ergens rond het midden ziet. Omdat je sluitertijd en diafragma al op maximaal staan kun je alleen nog met je iso-waarde spelen om je belichting eventueel nog aan te passen;


11. Als je de foto's gaat inlezen op je computer is de kans groot dat de Melkweg niet direct te zien is. Je zult dus flink moeten nabewerken. Je kunt vooral het contrast en de mid-tone contrast (clarity) veranderen.
    
    Daarnaast kun je ook met de adjustment brushes de Melkweg wat extra helderheid geven. Hierdoor genereer je wel veel ruis, wat je weer kunt rechttrekken met de ruisreductie. Als laatste zou je de witbalans wat blauwer kunnen zetten voor een mooi effect;


12. Zorg voor een mooie compositie met de Melkweg als onderwerp. Het werkt goed om wat voorgrond mee te nemen zodat je je kunt oriënteren in de foto. Een karakteristiek huis, schuur of kasteel (in dit geval Dunstanburgh Castle) doen het prima!

Meer tips?

Cursus vogelfotografie

Photofacts Academy 11 jaar - Winactie!

Over de auteur

Michelle Peeters is fotografe en oprichter van DeuxBleus Fotografie. Michelle herkent het bijzondere in het gewone en het gewone in het bijzondere. Ze heeft zich nooit willen specialiseren en is daardoor van alle markten thuis.

7 reacties

Deel jouw mening