Waarom slechte fotografen denken dat ze heel goed zijn

Beetje pedante knakker die Jamie Windsor.

Je oude werk is .... slecht? Nou, dan kun je wel een hoop museumwanden leeghalen, oud werk van grootheden als Capa, Arbus, Winogrand enz. deugt dan ook niet meer. Of gelden de superarrogante praatjes van Windsor voor hen niet?

Ik denk dat het voor vele fotografen moeilijk is om zichzelf te laten beoordelen door mensen met kennis van zaken omdat ze niet graag geconfronteerd worden met hun tekortkomingen, hoewel ik het iedereen kan aanraden. Zoals Michelle al zei, je kan er enkel maar mee vooruit gaan. Ze hoeven dan de kritiek niet zomaar op te nemen, maar wel eens te bestuderen, evalueren en een reflectiemoment in te lassen. Gegarandeerd dat je vooruit gaat.
Velen kiezen de gemakkelijkste weg om een foto in een Facebookgroep te posten en te genieten van de "likes" die ze krijgen om zo in de roes te blijven van hun kunnen.

 Michelle Peeters schreef op dinsdag 17 april 2018 om 13:58  | reageer

@Mabel: ik ben vrij streng voor mezelf en ik vind veel van mijn oude werk 'bagger' (Windsor heeft dit niet gezegd in zijn filmpje). Niet fijn, maar ik ben er zelf wel door gegroeid! Maar het klopt wel wat je zegt denk ik, dat het ook omgekeerd kan zijn. Echter, streng zijn voor jezelf en niet te snel tevreden zijn houdt je wel scherp en voorkomt dat je lui achterover gaat hangen met het idee dat je volleerd bent en dat er niets meer te verbeteren valt.

Eén van mijn allereerste foto's die ik maakte toen ik net bezig was, beschouw ik nog altijd als één van mijn topfoto's. Als ik naar de rest van de foto's uit die periode kijk is 90% gewoon slecht. Ik denk als je op langere tijd aan kwaliteit verliest dit net juist komt omdat je er vanuit bent gegaan dat je goed was en berustte in wat je deed. Ik heb veel kritiek gekregen, en nu soms nog, maar dat kwam altijd van mensen die wisten waar ze over bezig waren en de juiste bedoelingen hadden. Ik heb regelmatig privégesprekken met fotografen en retouchers van over de hele wereld, net met de bedoeling om elkaar verder te helpen. En ik kan iedereen aanraden om net hetzelfde te doen.

  Mabel Amber schreef op dinsdag 17 april 2018 om 14:21  | reageer

Er zijn *zo veel* redenen waarom je werk aan kwaliteit kan verliezen! En die hebben niet alle te maken met een of andere
artistieke luiheid en afwijzing van kritiek.
Kan te maken hebben met verandering van inzichten, kan te maken hebben met je eigen levensgevoel, met je leeftijd, met de fysieke energie die je nog hebt (of niet hebt), met je gemoedsgesteldheid, om een paar factoren te noemen. De meeste artistieke processen geschieden onbewust, laten we het daar eens over hebben.

Ik denk dat al die redenen je van richting kunnen doen veranderen, maar niet noodzakelijk aan kwaliteit doen verliezen. Je kan jezelf nog steeds verbeteren en de opgedane ervaring en kwaliteit meenemen naar die nieuwe richtingen waar die bepaalde externe factoren je naartoe drijven.

 Michelle Peeters schreef op dinsdag 17 april 2018 om 16:36  | reageer

@Tom: ik denk dat als je nieuwsgierig, leergierig en breed geinteresseerd bent en blijft, dat je je dan absoluut blijft ontwikkelen en dat je steeds beter wordt. Daar hoort natuurlijk ook bij dat je openstaat voor kritiek. Ik zie veel fotografen stilstaan in hun ontwikkeling, zonde!

Ik zie veel van mijn vroegere foto's die slecht zijn. Die zijn slecht omdat ik ze gemaakt heb, weet wat ik wil, waar ik naartoe wil, wat ik ermee wil bereiken. Toen vond ik ze goed, hoewel mijn richting dezelfde was. Ik ben me blijven verbeteren en nu vind ik er een heel deel gewoon slecht van rekening houdend met wat ik net vernoemd heb. Ze zijn slecht voor mij en slecht van mij.
Als ik converseer met anderen over mijn foto's of over die van hen, weten we van elkaar wat we willen bereiken maar we noemen elkaars foto nooit slecht. We geven punten van kritiek, punten om aandacht aan te geven. En net zoals in één van mijn eerdere commentaren hier, moet je die kritiek dan evalueren, laten bezinken, eens over na denken en er mee handelen. En daarom durf ik gerust sommige van mijn vroegere foto's slecht noemen. Nooit deze van anderen, dat moet ieder voor zichzelf uitmaken. Op zich heeft het ook niets met apparatuur, tijd of mogelijkheden te maken. Zelf al maak je maar één foto per week met bescheiden apparatuur, als je jezelf durft uitdagen, jezelf durft confronteren, jezelf evalueren, zal die ene foto per week beter en beter worden naar de normen en waarden die je jezelf steeds oplegt. Als je dan na een tijd geen enkele van je vroegere foto's van jezelf slecht vind, zou het wel eens kunnen zijn dat je berust in je eigen kunnen en niet beseft dat er nog vooruitgang te boeken valt, zoals beschreven in het artikel hierboven.

 Michelle Peeters schreef op dinsdag 17 april 2018 om 18:51  | reageer

@Theotje: inderdaad, mee eens! Veel fotografen zijn zelf niet echt creatief en apen elkaar na. Of volgen alleen trends inderdaad. Ik denk dat, als je je echt wilt onderscheiden en/of beter wilt worden, dat je dan juist moet afwijken van het gebaande pad. Kijk veel naar foto's van andere fotografen die je bewondert (kijk hoe het technisch gedaan kan zijn) en verzin dan zelf iets wat je boeit en liefst iets wat nog niet eerder gedaan is. Alhoewel dat laatste onderstussen een bijna onmogelijke opgave is geworden, want alles is al zo'n beetje gedaan...