Fotograaf Cory Richard: A Tribute to Discomfort

 Arthur Wittendorp schreef op zondag 8 juni 2014 om 08:55  | reageer

Wow, gaaf om te zien hoe ver die gaat voor zijn foto's!

 Henk Hulshof schreef op dinsdag 10 juni 2014 om 11:26  | reageer

wat een fantastische platen!

 Cas van der Voorn schreef op woensdag 11 juni 2014 om 14:58  | reageer

@geerjanssen: Waaruit trek je de conclusie dat zijn foto's niet zoveel bewerkt zijn? Het tegendeel is het geval namelijk.

 Cas van der Voorn schreef op donderdag 12 juni 2014 om 11:02  | reageer

Het meest duidelijk zie je het in de rimpelige gezichten. Die zijn echt niet natuurlijk. Dat geldt ook voor de andere z/w foto's in deze video. Neem als voorbeeld de vrouw op 2:42. Je denkt toch niet dat dat zo uit een camera rolt? Maar al zijn foto's zijn overduidelijk behoorlijk bewerkt. Dat het er voor jou natuurlijk uitziet is prima, dan zijn die bewerkingen dus geslaagd.

 martinphili schreef op donderdag 12 juni 2014 om 12:49  | reageer

Er zit inderdaad aardig wat nabewerking in de foto's. Ik vind het alleen maar geweldig. En wat een passie voor fotografie trouwens, petje af!
Als reactie op het statement van geerjanssen hier boven mij:
Zie nabewerking als een extra stuk gereedschap dat je bij je uitrusting krijgt. Het is geen "in plaats van" , het is "daar boven op" . Goeie nabewerking is niet een slechte foto goed maken, goeie nabewerking is een goeie foto nog beter maken
Maar goed, zo kijk ik er dan tegen aan. Respect voor een ieder die een andere mening is toegedaan.

  geerjanssen schreef op donderdag 12 juni 2014 om 21:42  | reageer

@cas: het is zeker waar wat je naar voren brengt, zelfs fotografen die analoog werken met glasplaten printen het via printers digitaal op papier.Wat ik een aardig stukje vind in deze is
Photoshop gaat echtheid traceren. En dat van Adobe?

 martinphili schreef op vrijdag 13 juni 2014 om 19:30  | reageer

Als je dingen gaat toevoegen of wezenlijke veranderingen toe gaat brengen is het inderdaad een heel ander verhaal Dan is de foto in feite niets meer dan een halfproduct.
Je praat in feite dan ook niet meer over nabewerkingen. Ik hoor de term manipulaties wel eens in dit verband.
Zelf doe ik het ook graag. Een foto van een model op een witte achtergrond waarbij ik dan een plaatje achter het model plak. Van twee foto's één maken. Ik durf mijn eigen werkjes dan toch geen kunst te noemen, het is meer een kunstje om het zo te doen
En een wedstrijd met diafilm zou ik nooit winnen. Ik fotografeer al zo lang digitaal dat ik niet eens meer weet hoe een rolletje in de camera moet.