Wat is bokeh?

Olympus 1.8 75 mft.

Luna en de Bruidstaart

 Crowdedhousenl schreef op dinsdag 12 november 2013 om 08:51  | reageer

Voor zover ik het kan overzien waren de mooiste bokeh's met de Leica Summilux 50mm f/1.4, de Zeiss 100mm f/2.0 (ZE of ZF) en de Nikkor 105/135DC F/2.0.
Wat ook duidelijk is: Mooie bokeh (alhoewel dat natuurlijk een persoonlijke waarneming is) gaat vaak hand in hand met de 'duurdere' objectieven. Ontwerp, glassoorten, toleranties en doelgericht bepalen dat

Die genoemde 50mm f/1.2 is al wel een klein aantal jaren uit de handel.
Op dit moment hebben Nikonians het voornamelijk over de f/1.4

 leo schreef op dinsdag 12 november 2013 om 11:55  | reageer

Ype, je hebt gelijk wat de lamellen betreft, die hebben zeker invloed. Hoe meer dat er zijn hoe ronder de opening is. Geen hoekige hooglichten zijn dan het gevolg. Heel vaak is er ook nog een verschil in kwaliteit met de onscherpte voor en na het scherpe gedeelte.
Om sowieso een onscherpte te verkrijgen is de maat van sensor natuurlijk van belang, met erg kleine sensors moet je praktisch bijna op je onderwerp zitten wil je dat onderwerp isoleren door een onscherpte.

Je ziet ook vaak dat het bokeh naar de hoeken toe onrustiger wordt, de Canon 50 mm F1.2 bijvoorbeeld staat daar berucht om. (Helemaal geen fijne lens, de veel goedkopere Sigma F1.4 is wat dat betreft veel beter en ik heb hem weer weggedaan. Ik ben een Canon fan, maar met deze lens hebben ze de plank flink misgeslagen.)
De Canon 85 mmL F1.2 is vermoedelijk wel de lens met het fraaiste bokeh, die ik ken dan. Op een fullframe. En scherp ook op volle opening. Zo'n lens is ook helemaal gemaakt met in het achterhoofd fraai bokeh. En alles wordt daar onderschikt aan gemaakt.
Toch kun je ook met lenzen met minder kwalitatieve onscherpte mooie achtergronden verkrijgen. Vermijdt dan plaatselijke hoge lichten en zorg dat de achtergrond zelf al rustig is.

Telelenzen of tele zooms zijn vaak het makkelijkst om bokeh te verkrijgen, bij de Canon 35 mm F1.4L wordt dat al een stuk lastiger. Zelfs op een fullframe. Dicht op je onderwerp kruipen blijft dan het devies.

Zelf doe ik het niet vaak, maar heb je nu een rake foto waarbij je de achtergrond te onrustig vindt, je kunt het dan in nabewerking nog wel vervagen.

De eerste foto met het meisje is prachtig, heel kleurrijk en met een prachtig bokeh. Hoewel je dat op het eerste gezicht niet zo zou zeggen is die achtergrond feitelijk heel rustig, geen felle hooglichten. Mooi Elja!

Het meisje in het bos laat een rustige voorgrond zien (kwalitatief gesproken) maar toch wat onrust in de achtergrond. Niet boterzacht in ieder geval. Dat is dan ook wel een veeleisende achtergrond.

De zwart/wit foto is mij persoonlijk wat te donker, maar betrekt wel heel fraai de achtergrond bij het onderwerp.

Er is een lens speciaal ontworpen voor het beste bokeh; de Sony 135mm F/2.8 [T4.5] Smooth trans focus lens. Met een speciaal 'apodization' lenselement en een dubbel diafragma.

Ik mis hier het onderscheid tussen bokeh en dof, zowel in de uitleg als in de voorbeelden. Het is de bekende verwarring die wel meer voorkomt.

Ja volgens mij worden hier ,begrijpelijk, zaken door elkaar gehaald en ik spreek dan ook liever over een mooie onscherpte, de leica objectieven waren en zijn altijd bijzonder mooi wat de onscherpte betreft.
Toen ik in het verre verleden de fotovakschool volgde zweerden de de docenten over leica, ik heb toen ook het verschil leren zien.

Zelf vind ik dat oudere objectieven vaak een mooier bokeh hebben dan nieuwe lenzen, het lijkt dan vaak net iets minder kil en 'perfect'. Een van mijn favorieten wat dat betreft is een ( maakt niet eens zoveel uit welke) van de 58mm's van Helios. Herl bijzonder, mooi, 'superromig' bokeh en ook nog eens een superscherp lensje!! Al moet je er wel van houden denk ik. Toplensje van vaak niet meer dan 20 euro die ik iedereen aan kan raden!