Tariefstelling voor fotografen; #fotocenten discussie

  aradilon schreef op woensdag 17 november 2010 om 22:06  | reageer

"Hier kun je als pro niet tegenop. Met de lage tarieven van deze amateurs kun je als professionele fotograaf niet concurreren. Op deze manier wordt de fotografie business volgens hen verziekt. De consumenten weten dit ook en willen ook bij een pro voor een dubbeltje op de eerste rang zitten. Dit is in de praktijk vaak niet mogelijk."

Ben ik helemaal niet mee eens, als je goeie foto's maakt die veel beter zijn dan amateurs dan gaat de klant daarvoor betalen. En dan ga je zo automatisch ook meer klanten krijgen, tegenover de matige amateur die het alleen maar moet hebben van de lage kost want de mensen gaan hem niet aan iemand anders aanraden.

 jurgendoom schreef op woensdag 17 november 2010 om 22:12  | reageer

Het is een beetje dubbelzinnig. Enerzijds maakt de amateurmarkt inderdaad heel wat kapot, maar anderzijds beseffen mensen ook dat wanneer ze echt kwaliteit willen, service willen en goed fotowerk, dit ook zijn prijs heeft en liever wat meer betalen aan een pro dan aan om het even wie.

uiteraard kun je je als prof nog genoeg onderscheiden: kwaliteit, ervaring, snelheid van leveren, toegang tot hoge kwaliteit afwerking (prof. fotoalbums om maar wat te noemen) en nog wat zaken.

Fotografie is meer dan simpelweg op een knopje drukken.

Wat ik wel jammer vind is dat deze opmerking van Peter niet genoemd wordt in bovenstaande: "Ik lever 1 foto maar dan wel gemaakt op TC en bariet afgedrukt op 1x1mtr."
Mijn inziens wel essentieel voor de basis van deze discussie.

  Nouks schreef op woensdag 17 november 2010 om 23:03  | reageer

@Evert: genoeg amateurs of semi-pro's van wie je de hires beelden straight out of camera mee krijgt op een DVD'tje direct na de shoot... Nee, dan toch liever een pro die meer aandacht besteedt aan zijn beelden.

Ik denk dat er heel veel professionele fotografen zijn, die niet kunnen tippen aan de kwaliteiten van amateurfotografen. Tuurlijk is er veel verschil onder de amateurfotografen, maar het is niet erg moeilijk om als professioneel fotograaf aan de slag te gaan, dus het zegt allemaal niets.

Ik zou als model liever worden gefotografeerd door een gepassioneerde amateur dan door een professionele fotograaf die zijn verstand op nul zet en alleen aan zijn centen denkt.

 EdC schreef op woensdag 17 november 2010 om 23:32  | reageer

Deze discussie is niet nieuw, ook hier niet. En hij zal nog vaak worden gevoerd. Probleem lijkt mij dat de discussie wordt gevoerd vanuit de verdediging en dat de (ook niet nieuwe) roep om een keurmerk te laat is gekomen.

Er zijn branches die het ook met keurmerk moeilijk hebben (slagers en bloemisten, bijvoorbeeld). Wie denkt er een zakelijke opdrachtgever kijkt naar een keurmerk? Ik geloof er niets van. Heb je goede relaties en een goede product, dan kun je geld verdienen.

Ik ga een heel eind met Hoo Gan Tan mee, met de aantekening dat reporters tegenwoordig niet meer alleen met een 'cameraatje' lopen. Ik zie er heel wat met een Nikon D700 lopen. En voor die reorters zijn er speciale cursussen. Interviewers nemen trouwens liever een foto-videocamera mee, want de content manager van de website wil filmpjes. En ook voor die mensen met zo'n dubbele baan zijn er speciale cursussen.

Nog even het keurmerk: het gaat de goedgekeurde ondernemers een klauw geld kosten om het merk bij de doelgroepen bekend te maken en te houden. En het betekent weer een organisatie erbij, met een directeur en een marketeer en een medewerker die de kwaliteit van het keurmerk bewaakt.

  Casper de Graaf schreef op donderdag 18 november 2010 om 08:56  | reageer

Ik volg de discussie ook al een tijdje op Twitter. Ben zelf een amateur, in die zin dat ik geen werkende fotograaf ben maar wel een 'fotograferende werker'. Overdag ben ik communicatiemedewerker, in mijn vrije tijd, en soms ook voor het werk, fotografeer ik.

De verschillen in prijzen vallen mij ook op. Uiteraard moeten professionele fotografen ook leven van hun verdiensten. Zelf heb ik zo nu en dan een opdracht, ik leef van mijn vaste baan. Wil ik dat omdraaien en kunnen leven van mijn foto-opdrachten dan is dat een grote stap en altijd een risico, want krijg je wel genoeg opdrachten? Marketing, PR en communicatie is dan erg belangrijk, vooral om dat goed gespreid en doeltreffend in te zetten. Je wordt dan zelf een merk en die moet in de markt geplaatst worden.

Ooit wil ik ook die stap wagen, maar kan ik daarom nu al de bedragen vragen die professionele fotografen vragen? 500 euro voor een bijzondere foto vind ik veel. Ik las dat het dan op een speciale manier gedrukt wordt op 1 x 1 meter, dat verandert de zaak al wat. Echter kom je met zulke bedragen al wel in de buurt van bruilofttarieven die amateurs of semi-profs vragen. Overigens geen kritiek op de fotograaf in kwestie, ieder bepaalt voor zich de prijs en als de consument akkoord gaat, wie kan dan zeggen dat je te hoog zit?

Het blijft een lastige kwestie. Veel is ook afhankelijk van reputatie en uiteraard kwaliteit..en wat je oplevert.

Wel ben ik benieuwd naar de specificatie van fotografen die 2000 euro of meer voor een bruiloft vragen (hele dag mee). Qua kosten zit je niet eens zo hoog (fotoboek, drukken foto's, DVD's, wellicht canvasdoeken). Daarnaast je afschrijfkosten van je materiaal. Wat overblijft zijn je werkuren, zowel die dag als in de nabewerking. Maar hoe lang ben je daar mee bezig? Enkele dagen hooguit, gebaseerd op full-time werkdagen van plusminus 9 uur. Volgens mij verdien je dan genoeg aan zo'n bruiloft, dat gaat bijna richting een gemiddeld netto maandsalaris. Of zit ik dan helemaal verkeerd?

  pwijland schreef op donderdag 18 november 2010 om 10:29  | reageer

Is idd een interessante discussie. Ik ben zelf namelijk ook zoekende om dit goed aan te pakken. Laatst kreeg ik ergens een folder om een opleiding te volgen tot Erkend Fotofgraaf, incl. de TITEL "EF" achter je naam. Als ik hier dan zie dat er over een keurmerk gesproken wordt vraag ik mij toch af of dit dan wel de beste keuze is om te gaan doen. En of dit een waardevolle investering in mijn toekomst is.

Wat ik in mijn omgeving merk is dat er veel mensen een kleine onderneming willen opstarten en dan met een beperkt budget foto's willen laten maken. Lijkt mij fijn om deze mensen op weg te helpen.

Erg interessant ja. Maar ik geloof niet dat dit alleen in de fotowereld speelt. Wat dacht je bijvoorbeeld wat er gebeurt met lokale tuincentra als er een Intratuin-vestiging in de buurt opent, die ook nog eens 7 dagen per week open is? Daar is toch niet mee te concurreren? Voor 1 buxusplantje betaal je 0.50 cent bij de Intratuin en 1 euro bij het tuincentrum dat er al 100 jaar zit. Maar ik ben het volkomen eens met CasperH, je werkt gewoon in een bepaald segment. Voor een schilderij van mijn achterneef betaal je 250 euro, maar voor een Rembrand het veelvoudige. Ik bedoel maar....

  kidogo schreef op donderdag 18 november 2010 om 10:56  | reageer

Ik heb deze hele discussie ook met veel plezier gevolgd en had ook vrij snel door dat Peter ook echt wel een speciaal artikel aanbood wat inderdaad ook duur was qua kostprijs.

Ik heb zoveel plezier gehad aan de discussie omdat ik letterlijk sinds twee weken een eenmanszaak heb als fotograaf. Ik heb gelukkig nog een vaste baan als consultant in de IT, maar die faseer ik zo snel mogelijk uit.

Tariefstelling was natuurlijk éen van de lastige punten waar ik mee kwam te worstelen bij het opstellen van mijn ondernemingsplan, en eerlijk gezegd was mijn eerste reactie om te schrikken van het tarief waar ik op uitkwam. Sterker nog, ik was ineens helemaal niet zo zeker meer van mijn wens om professioneel fotograaf te worden.

Toch denk ik ten opzichte van mijn voormalige collega's (de amateurs) toegevoegde waarde te kunnen leveren. Ik weet goed waar ik over praat, ik heb een authentieke passie voor wat ik doe, ik doe mijn werk goed want ik ben een verschrikkelijke perfectionist en ik kan de klant leveren waar hij of zij om vraagt - in stijl, vorm, en kwaliteit.

Toegegeven, het begin is moeilijk en ik moet heel veel praten, bellen, mailen om mijn opdrachtjes binnen te krijgen, maar het begint te komen. Ik merk dat de mond-op-mondreclame is gaan lopen, maar dat mensen niet meteen als ze mijn naam horen mij gaan bellen (gek hè. Daar gaat tijd overheen.

Ik start initiatieven met plaatselijke ondernemers, we bedenken cross-selling acties en dat is heel erg leuk om te doen. Kortom, ik ben niet bang voor de amateur. De amateur gooit roet in het eten maar maakt het de pro's niet onmogelijk om geld te verdienen.

 mecx schreef op donderdag 18 november 2010 om 12:14  | reageer

Grotendeels kan ik me vinden in hetgeen Hoo Gan Tan schrijft.
Kidogo schrijft: "Toch denk ik ten opzichte van mijn voormalige collega's (de amateurs) toegevoegde waarde te kunnen leveren. Ik weet goed waar ik over praat, ik heb een authentieke passie voor wat ik doe, ik doe mijn werk goed want ik ben een verschrikkelijke perfectionist en ik kan de klant leveren waar hij of zij om vraagt". Kan een amateur dat niet? (was je zelf voor twee weken nog en nu ineens stijg je er bovenuit?.....).

In veel gevallen zal het eindproduct dat je levert bepalend worden/zijn voor je succes, in combinatie met een 'aanvaardbare' prijs en een potentieel marktaandeel(50 fotografen in je direct doelgebied werkt niet).

Ik denk echter niet dat een keurmerk veel zal toevoegen.
Stel jezelf de vraag wat je wilt zijn; een snob met een stikkertje(lees keurmerk), of een fotograaf waarbij uit zijn/haar werk liefde en gedrevenheid voor het vak spreekt..

In iedere beroepsgroep heb je beunhazen. Dat is waarschijnlijk maar goed ook, je kunt je anders ook niet onderscheiden. Het valt me op dat de meeste in deze discussie zelf de lijn tussen amateur en prof dun houden.. Onderscheiden doe je alleen maar met kwaliteitsprodukten. In iedere beroepsgroep heb je zo nu en dan wat schifting van de mindere spelers nodig.....

 tonv schreef op donderdag 18 november 2010 om 13:11  | reageer

Persoonlijk heb ik geen enkele moeite met 500 euro voor een foto. Het is een vrije markt en zolang mensen dat bedrag (of meer) voor een foto willen neertellen is dat volstrekt legitiem. Iedereen is vrij z'n tarief te bepalen. en wanneer dat niet realistisch is wordt dat vanzelf gecorrigeerd door de marktwerking

Hoo Gan Tan heeft het bij het rechte eind. In mijn (ondernemers)optiek is het vak fotografie totaal uitgehold en slechts enkelen verdienen er nog een (goede) boterham mee. Een nieuw keurmerk heeft geen enkele zin; het is geen antwoord op de impasse waarin de professie fotografie zich momenteel bevindt.

Voor een luttel bedrag kan iedereen tegenwoordig een DSLR kopen waarmee men in staat is goed ogende foto's te maken die voor hele volksstammen ruim voldoen aan de gestelde criteria. Wat voor meerwaarde biedt en professional dan boven een amateur? Dat moet je duidelijk maken aan de markt.

Dat neemt niet weg dat er opdrachtgevers zijn die dikke budgetten willen besteden aan high end fotografie maar die worden wel steeds schaarser. Want we weten allemaal dat de wereldwijde recessie een aardverschuiving in het kosten/baten denken heeft teweeggeracht. En dat zie ik niet snel veranderen.

Het spanningsveld wordt nog eens vergroot door het moordende tempo waarin de techniek voortschreidt. Allemaal prachtig maar om dat geweld bij te benen moet je voortdurend (fors) investeren. Fotografie is een kapitaalintensieve tak van sport geworden waardoor het moeilijk is om renderend te zijn en blijven.

Wat is dan wijsheid? Het is moeilijk om een konijn uit de hoed te toveren maar ik heb het gevoel dat het vak fotografie zichzelf opnieuw moet gaan uitvinden. En wanneer dat niet lukt sterft het een gewisse dood want de markt dicteert. De klassieke belichaming van de fotograaf heeft z'n langste tijd gehad.

Dat neemt niet weg dat ik er nog steeds erg veel plezier aan beleef. Ik woon en werk in China waar volgens een Nederlandse politcus 'het geld tegen de plinten klotst'. Dat is misschien zo maar ik zie ook hier de ene na de andere fotostudio de deuren sluiten. Want ook de Chinese consument koopt liever zelf 'n DSLR.

  CasperH schreef op donderdag 18 november 2010 om 14:41  | reageer

Hoo Gan Tan: je vergeet de inkomstenbelasting over die 22 euro nog.

 Huybert schreef op donderdag 18 november 2010 om 15:32  | reageer

Das dus 120.000,- omzet per jaar; daar is menig ondernemer, fotograaf of niet jaloers op.

@ kidogo: Misschien moet je eens een goede accountant vragen hoe het allemaal in mekaar steekt. Heb je hem ook meegerekend, toch alweer vlug €2000,- p.j.

Personeel +bijbehorende kosten zijn zeer duur in NL. Waarom denk je dat er al bijna 1 mil. ZZP ers zijn. Voor bedrijfsleven een enorme besparing op de kosten.
Het is niet voor niets dat de media branche hun, b.v. advertentie opmaak en photoshop werk in India laten doen.