10 tips voor het fotograferen van vallende sterren

Prima tips.
Toch een opmerking m.b.t. tot punt 2 (witbalans)
Op je blog heb je nog een punt 11: "fotografeer in RAW voor de beste nabewerking (zoals het bijsturen van de witbalans)"

Lijkt me een prima punt, alleen heeft een RAW opname strikt genomen geen witbalans en is het instellen van de witbalans dan ook iets waar ik geen tijd aan zou besteden. Bij het "ontwikkelen" van de RAW's bepaal je de witbalans eenmalig en met een batch-bewerking pas je die toe op alle opnamen.

  geerjanssen schreef op dinsdag 11 augustus 2015 om 13:12  | reageer

Ik kan maar niet wennen aan mensen met een mening die verscholen blijven.
100, keesd, balletje enz.. en ook geen foto's bij de naam.
Je geeft een mening en men mag niets van je weten?
Het zou interessant zijn als je kon nagaan wie 100 is, zeker als dan naar voren komt dat hij ook goede foto's maakt of professioneel met dat vak bezig is?
Ik wil zelf graag zaken leren maar dan wel van mensen met kennis.
Mooi stukje, daar kunnen heel veel van je lezers wat mee.

@Nando Harmsen

Om de witbalans in het veld in te stellen moet je het doorgaans doen met het (niet gekalibreerde) schermpje van je camera en daar hecht ik eerlijk gezegd niet zo veel waarde aan. Voor mij is in het veld een “zo goed mogelijke” witbalans instellen veel meer werk dan achteraf een slider iets verder verschuiven, maar dat is misschien een kwestie van persoonlijke voorkeur.

Het probleem met de witbalans bij nachtfotografie is dat je bijna altijd meer dan één lichtbron hebt waarbij de lichtbronnen niet dezelfde temperatuur hebben, dus wordt je instelling in het veld altijd een compromis (zoals die 3400 tot 4000 K) waarbij bijna niets de correcte witbalans heeft, maar de foto als geheel er dan zo goed mogelijk uitziet, hoewel dat achteraf op een gekalibreerde monitor toch kan tegenvallen.

Omdat witbalans instelling verliesvrij kunnen worden aangepast/ingesteld als je in RAW fotografeert kun je verschillende delen van je foto een eigen witbalans geven (goed te doen in photoshop met smart objects, laagmaskers en de “gradient tool” voor een geleidelijke overgang, maar goed, misschien voert dat wat te ver voor hier). Denk bijvoorbeeld aan de maan, deze reflecteert het licht van de zon en heeft dan ook ongeveer dezelfde kleurtemperatuur als de zon. Als je de witbalans instelt rond de 4000 K, zal niet alleen de maan blauw kleuren, maar ook alles wat verlicht wordt door de maan (delen van het landschap). Omdat je - zeker in Nederland - altijd lichtvervuiling hebt en kunstlichtbronnen (die ook weer reflecteren via wolken) alle mogelijke temperaturen kunnen hebben (denk bijvoorbeeld aan straatverlichting met lagedruknatriumlampen die alleen licht uitzenden met een golflengte van 589 nanometer waardoor er geen andere kleuren zichtbaar zijn dan het geel/oranje van deze golflengte).
Enfin, lokale aanpassingen van de witbalans zullen uiteindelijk het meest natuurlijke resultaat opleveren (indien gewenst, want “meest natuurlijke” is niet automatisch ook het meest sfeervolle resultaat).

Qua witbalans instellingen vind ik dat AWB het bij moderne camera’s heel behoorlijk doet (bij oudere modellen zat AWB er veel vaker naast) en denk ik dat de gemiddelde jpeg-fotograaf die niet of nauwelijks aan nabewerking doet daarmee uiteindelijk toch de grootste kans op succes heeft. Voor wie in RAW fotografeert maakt de camera-instelling voor witbalans niet uit omdat je achteraf verliesvrij elke gewenste witbalans kunt instellen.
Echt lastig wordt het pas bij kunstlicht met verschillende kleurtemperaturen en eigenschappen die je met het blote oog niet kunt zien.
Neem TL-licht bijvoorbeeld, in je artikel geef je aan dat dit zit tussen 4000 en 5000 K terwijl de werkelijkheid is dat je TL-buizen kunt kopen vanaf 2700 K tot aan 8000 K. Daarnaast knipperen TL-buizen 120 keer per seconde wat niet zichtbaar is voor het blote oog, maar wel invloed kan hebben op foto’s omdat zowel de lichtintensiteit als de kleurtemperatuur variëren. Bij korte sluitertijden kunnen foto’s die direct na elkaar genomen zijn een totaal verschillende witbalans hebben. Omdat de meeste digitale camera’s een zogenaamde “rolling shutter” hebben kan het bij TL-licht zelfs zo zijn dat de ene helft van je foto een andere kleurtemperatuur heeft dan de andere. Gelukkig staat de techniek niet stil en is er in de allernieuwste (Canon) camera’s een oplossing beschikbaar.

Deze nacht in de Polder de Biesbosch gestaan met mijn camera op statief, niet veel vallende sterren gezien gedurende enkele uren. Dit is uiteindelijk het resultaat.