Recensie: De Upside van Down

 EdC schreef op vrijdag 1 januari 2010 om 15:02  | reageer

Elja, ik kom niet dagelijks in contact met mensen met het Down-syndroom, maar als ik ze ontmoet dan zijn het gewone mensen. Dat laat dit boek ook zien, als ik het filmpje bekijk. Ze hebben een handicap, maar misschien hebben we er allemaal wel een.

  Cor Jexo schreef op vrijdag 1 januari 2010 om 21:23  | reageer

Mooi gezegd Ed C, dat iedereen wel een handycap heeft, of anders gezegd iedereen heeft talenten ook mensen met down syndroom.

Ik kende dit boek wat ik bij de verloskundige in wijchen heb gelezen, wellicht jullie ook Elja en Sara
Dat dit stukje mij op meerdere vlakken raakt ligt in het feit dat ik sinds kort dagelijks mee bezig ben, ik doe de opleiding medewerker gehandycaptenzorg en mijn nieuwe werkgever wordt 's Heeren Loo in druten.
(zorginstelling voor gehandycapten , en oa mensen met down syndroom)
buiten dat ben ik vader van 3 kinderen zoals je weet.
Wetende dat er een hoop op je af komt als je een eerste kleine krijgt, ongewild in de wereld komt van het down syndroom is het mooi te lezen dat je blogt over the upside van down, wat ik trouwens een geniale titel vind.

Elja en Sara en Mika allerbeste wensen voor 2010

Dat mooie boek heeft hier thuis ook een plaats in de kast! Onze zoon staat er niet in maar enkele andere kinderen in het boek heb ik wel eens onmoet.

Als ik de ontroerende foto's bekijk in het boek 'The upside van Down' dan krijg ik het gevoel dat deze kinderen het talent hebben om mensen tot inzicht te brengen dat liefde alles overwint. En dat is nodig in een wereld die de weg kwijt is...

  Thomas Dral schreef op zaterdag 2 januari 2010 om 19:13  | reageer

Een mooi filmpje erg goed gemaakt en indrukwekkend. Het is zeker een boek waar iedereen eens doorheen zou moeten bladeren / cq moet kopen. Zeker de fotografen. En ook kinderen met down zijn gewone mensen zoals je in het filmpje ook wel ziet.

 HappyWim schreef op zaterdag 2 januari 2010 om 19:54  | reageer

Hallo Elja, ik ben getroffen door de erg open en eerlijke manier waarop Eva Snoijink het vreselijk negatieve beeld probeert om te buigen naar een veel positiever beeld. Dit laatste beeld komt veel meer overeen met de herinneringen die ik heb aan ontmoetingen met kinderen met het Down-Syndroom en hun ouders. Fijn dat je ons kon wijzen op dit boek en filmpje. Ik wens Jou , Sara en Mika een heel goed 2010.
Wim

 Charles schreef op zondag 3 januari 2010 om 11:30  | reageer

Iedereen de beste wensen voor 2010 en in het bijzonder voor onze webmaster en zijn gezin. Dat zal schrikken zijn geweest toen de diagnose viel. Er zijn overigens ziekenhuizen waar ze ten onrechte menen dat ze die ook zonder chromosoomonderzoek kunnen vaststellen maar ik ga er vanuit dat dat na de bevalling gedaan is.

Jullie zoon ontwikkelt zich in de eerste jaren het snelst, daarna gaat het leren trager. Investeren in je kind in de eerste jaren is daarom extra belangrijk. Op een leeftijd van 7 jaar hebben kinderen al interesses die vaak een levenlang mee gaan. Probeer die tijdens het opgroeien te ontdekken en ontwikkel zijn talent zo goed mogelijk. Dit zou met elk kind al vroeg moeten gebeuren maar is voor Mika nog belangrijker. Vertrouw niet alleen op deskundigen en het onderwijs, het jouw vertrouwde internet biedt een schat aan ervaringsdeskundigen. En jullie zoon verdient niet alleen all the love in the world maar geeft dat ook, dat zul je zien.