Opnieuw ontdekt: losse belichtingsmeter

Blijft een interessant artikel voor de fotograaf. Heb zelf sinds zaterdag twee flitskoppen in huis en daar volgende aangehaalde trial-and-error methode mee gewerkt. Voor nu de leerzame methode (van fouten kun je leren...). Ook omdat ik zuiver als hobby fotografeer, zie ik nog geen reden om een losse flits/lichtmeter aan te schaffen (€ 300 vor deze Sekonic, meen ik). Is het niet ook zo dat je het licht leert 'lezen' als je een tijdje in je eigen studie bezig bent geweest? In een andere omgeving, ben je dan alsnog 'lost'. Enfin... boeiende materie!

 Richard Hijmering schreef op maandag 26 oktober 2009 om 10:10  | reageer

Een mooie en interesante poging om de verschillen tussen een belichtingsmeter en de camera lichtmeting weer te geven. Toch moet ik een paar opmerkingen aan de uitvoering geven.

Als eerste begrijp ik dat je de spotmetering van de camera hebt gebruikt. Deze methode zal de belichtingstijd bepalen aan de hand van een klein stukje van de gehele compositie. Als je hiervoor een heel donker of een heel licht stukje neemt krijg je logischerwijs een verkeerd resultaat. Het is dan beter om de lichtmeting plaats te laten vinden op de gehele compositie. Het zou dus leuk zijn al je ook de verschillende meetmethodes van de camera zou gebruiken.

Ten tweede zou je bij een dergelijke opstelling niet uitgaan van alleen de lichtmeting van je camera. Je zou deze waarde als indicatie nemen voor een instelling en dan het histogram van je opname bestuderen. Deze geeft veel meer informatie dan alleen een nummertje van je belichtingsmeter op de camera. Je kan hier precies zien hoeveel van elke lichtintensiteit aanwezig is in je opname. Je kan er dna voor zorgen dat je een mooi gevult histogram hebt waardoor je een goede belichtings instelling krijgt. Daarmee kan je dus veel nauwkeuriger de belichting instellen dan alleen op de belichtingsmeter van je camera. En het is niet een trail en error maar een beter onderbouwde methode dan schieten en kijken naar het resultaat. Het zou dus ook interesant zijn als je deze methode vergelijkt met het gebruik van een externe belichtings meter. Ik denk dat de resultaten dan dichter bij elkaar komen te liggen.

Voor de duidelijkheid ik zeg niet dat de camera beter is dan een externe meter of vice versa!

Trouwens ik vind de gekozen opstelling (zwart en wit doosje) erg goed gevonden!

@Ed
Meten op een wit en zwart onderwerp en dan maar ÉÉN stop verschil !!!!!!
ik vraag mij af hoe jij deze belichting gemeten hebt.
In dit soort gevallen is de grijskaart een goede hulpmiddel.

@Richard Hijmering
Met belangstelling heb ik je reactie gelezen. Ook ik ben benieuwd naar het effect van de (vier) verschillende lichtmetingsmethoden die de meeste DSLR's bieden. Voor deze opstelling zou ik zelf ook niet direct voor spotmetering hebben gekozen. Een tijd geleden heb ik op internet gezocht naar bevindingen met verschillende lichtmetingsmethoden maar veel informatie is verwarrend en tegenstrijdig. Het histogram is voor mij de belangrijkste referentie tijdens een lokatieshoot, de weergave op het display is doorgaans niet betrouwbaar. Een kwalitatief beeldscherm in een studio is natuurlijk een ander verhaal.

  Brian (dSLR.nl) schreef op maandag 26 oktober 2009 om 22:12  | reageer

Ik heb de derde en vierde foto's eens gedownload en geopend in Photoshop en zag daar wat ik zelf al een klein beetje vermoede te zien op mijn gekalibreerde beeldscherm, namelijk dat deze overbelicht waren. Zet het histogram uit photoshop er maar bij en je ziet dat deze behoorlijk hoog staat aan de rechterkant van de grafiek, en dat betekend overbelichting.

De reden is nog eenvoudiger dan hij lijkt, namelijk de gebruikte lichtmeter is niet gekalibreerd aan de gebruikte camera. Dit is een vereiste om eerst uit te voeren wil je met een externe lichtmeter goed kunnen werken. Zomaar vertrouwen op een lichtmeter omdat 'men zegt' dat deze een beter resultaat geeft, is niet zo handig.

Zoals Richard Hijmering al aangeeft zou een goede meting met de histogrammen uit de camera hier een betrouwbaar resultaat geven. Een Canon EOS 350D (zoals gebruikt voor deze foto's) zal ook zeker een knipperende waarschuwing gegeven hebben bij deze foto wanneer het histogram in beeld gebruikt was bij het weergeven van deze foto. Deze knipperende waarschuwing in combinatie met het histogram geven dan al duidelijk aan dat deze foto overbelicht is.

Professionele lichtmeters hebben de mogelijkheid om zich aan meerdere camera's te kalibreren in zogenaamde profielen. De hier gebruikte Seconic 358 heeft dat niet, die kan maar aan één camera gekalibreerd worden.

Om deze lichtmeter te kalibreren moet je hem uitzetten, dan weer aanzetten terwijl je de ISO 1 en ISO 2 knoppen ingedrukt houdt. Vervolgens kun je met de Jog draaien tot deze een - kalibratie aangeeft. Laat als je klaar bent de ISO 1 en ISO 2 knop pas los.

  NielsThijssen schreef op zondag 1 november 2009 om 21:47  | reageer

@Theo: de diafragma-waarde is ontstaan zoals wij die nu kennen: een verhouding van de brandpuntafstand tot de diafragma-opening. Daarom wordt de diafragma-waarde ook altijd uitgedrukt als een breukdeel. Een lens met een diafragma-waarde van "1/4" laat altijd evenveel licht door; je kan dus lenzen verwisselen zonder rekening te moeten houden met de effectieve opening in mm of inch: de fabrikant heeft het al voor jou uitgerekend en op de diafragma-ring gedrukt.
Het kalibreren hoeft dus niet bij elke te gebruiken lens te gebeuren: verhouding brandpuntafstand - diafragma opening is over de vele lensen wel hetzelfde (constante).
Kalibreren is het afstemmen van de lichtmeter met de camera. Afwijkingen worden zo vrijwel nihil.

 Theo schreef op woensdag 4 november 2009 om 20:03  | reageer

Brian,
Dat het verschil klein zou zijn tussen verschillende lenzen had ik wel gedacht. Maar een verschil tussen 2 merken camera's 1 1/3 stop zou zijn had ik niet gedacht.

Theo