De manipulatieve kant van fotojournalisme

Met beelden is het niet anders dan op schrift of gesproken woord...

  ErikvanRosmalen schreef op dinsdag 1 december 2015 om 08:05  | reageer

Elke foto is selectief/subjectief. Objectiviteit bestaat niet, dat is les 1 (als het goed is) aan elke journalistieke opleiding. Helaas worden de kijkers/consumenten van nieuws daar niet goed mee opgevoed (zie maar alle klakkeloos gedeelde flauwekul-berichten en hoaxes op Facebook).

Daarom alleen al is het goed dat Jimmy Kets dit laat zien.

En over subjectiviteit gesproken: ik vind daarom de kop van deze blog ook al heel subjectief. Want manipulatie heeft natuurlijk wel een negatieve bijklank, terwijl de fotograaf niet per se bewust aan het manipuleren is.

 primefoto.nl schreef op woensdag 2 december 2015 om 03:31  | reageer

Beste Eric, de fotograaf geeft juist aan dat het opzet betreft en niet onbewust. Als pro fotojournalist behoor je er juist bewust van te zijn. Dat lijkt mij een onderdeel van het vak. 100% objectief bestaat idd niet. Een item wordt geselecteerd op verkoopbaarheid om mee te beginnen en dat is al subjectief. Toch denk ik dat er genoeg fotojournalisten zijn die binnen het item een bepaalde mate aan objectiviteit kunnen behouden. Je kunt anders de hele bedrijfstak wel weggooien. Neem b.v. de actie van Reuters m.b.t. SOOC JPG beelden. Een journalist komt niet meer aan de bak als ie er op betrapt wordt de boel te flessen. Dat is blijkbaar al gebeurd. Men wordt er niet vrolijk van want de reputatie van o.a. Reuters e.a. staat dan ook op het spel. Een bepaalde mate van integriteit zal er dus wel moeten zijn. Wat Reuters doet door SOOC JPG te eisen van de freelancers vind ik een goede zaak. Het zou ook voor de vol pro's moeten gelden. Voor een echte freelance of pro fotograaf maakt het ook niet uit om dat te doen. WB en wat kleine zaken vooraf instellen in de camera en gaan met die banaan. De camera's van nu zijn er goed genoeg in. Ik ben geen fotojournalist maar schiet nu zelf ook al een tijdje SOOC JPG en moet zeggen dat dit niet verkeert is. Je bent gedwongen eerlijk te schieten. Wat het is, dat is het, en als dat niet voldoende was heb je afval gemaakt en was je niet goed genoeg. Zo komen ook nog eens de betere fotografen boven borrelen. Als kijker kun je de manipulatie soms een beetje proberen te herkennen aan de hoek waaronder en foto is genomen en aan de mate van context. Weinig context is manipulatie. Extreme hoeken is ook manipulatie. Toch zal je en deel manipulatie nooit kunnen uitsluiten en moet je af gaan op de integriteit van de fotojournalist. Uiteraard bepaald de fotoredactie achteraf uit bakken met platen welke het wordt en kan die redactie er nog wat nabewerking op los laten, maar dat mag enkel om beeldtechnische redenen gebeuren en niets inhoudelijk veranderen. Als men dat niet eerlijk zou doen zou men nog maar weinig beelden verkopen. Dan zouden nieuwsagentschappen Als ANP, Reuters e.d. de biezen kunnen pakken. Toch zal er ook wat door slippen. Daarom zou iedereen op school ook gewoon moeten leren kritisch te kijken en bij elk bericht vraagtekens moeten gaan leren stellen, denk ik. Zeker met de snelheid waarmee het nu gebeurd.

Aanvulling nog: Gewoon de volledige exif en metadata eisen in een foto, kun je gauw genoeg zien of er mee gerommeld is.

Een foto is nooit de waarheid.

Het verhaal RAW versus JPEG vind ik zo'n onzin, want als je de foto nu voorkookt in de camera zelf óf naderhand in de RAW-converter, maakt mij inziens niks uit.

@primefoto

Je schrijft: “Ik ben geen fotojournalist maar schiet nu zelf ook al een tijdje SOOC JPG en moet zeggen dat dit niet verkeert is. Je bent gedwongen eerlijk te schieten. Wat het is, dat is het, en als dat niet voldoende was heb je afval gemaakt en was je niet goed genoeg. Zo komen ook nog eens de betere fotografen boven borrelen.”

Hoezo gedwongen eerlijk te schieten? Je kunt nog steeds iets in scene zetten en dat verkopen als “realiteit”.
Een bekend voorbeeld is de foto van José Luis Rodriguez (Wildlife photographer of the year) waarbij achteraf bleek dat de foto in scene was gezet. In sooc jpeg is de foto net zo oneerlijk.
Zie bijvoorbeeld: http://www.theguardian.com/environment/2010/jan/20/wolf-wildlife-photographer-award-stripped

En hoezo zou je een betere fotograaf worden van sooc jpg? Als je de camera laat bepalen wat er van een 14 bits raw bestand wordt weggegooid om er een 8 bit jpeg van te maken word je daar echt niet beter van. Het is net zoiets als zeggen dat je in het analoge tijdperk een beter fotograaf zou worden als je je rolletje laat ontwikkelen door een fotolab in plaats van het zelf te doen in de doka.
Het tegendeel lijkt eerder het geval. Neem iets als “exposure to the right” (ETTR) waarbij je als fotograaf kiest voor de meest optimale signaal/ruis verhouding om bijvoorbeeld het dichtlopen van schaduwen te beperken.

Er is niets mis met sooc jpg schieten, maar het maakt de fotograaf niet eerlijker en niet beter dan die fotograaf die in raw schiet.

 primefoto.nl schreef op vrijdag 4 december 2015 om 00:52  | reageer

Dat deel ik nioet met je. Als je SOOC schiet zul je een goede exposure moeten hebben. Achteraf valt er niet veel meer te doen. Dat maakt je eerlijker als fotograaf. JE kunde valt door de mand als die niet toereikend is. Tuurlijk kun je de boel in scene zetten maar zodra ze dat door hebben werk je nergens meer als fotojournalist. Dus ga je dat wel laten als je dat als je werk wilt blijven doen, want het komt altijd boven tafel.

 primefoto.nl schreef op vrijdag 4 december 2015 om 05:18  | reageer

Eerlijk is naar waarheid of wel zoals het werkelijk was.
Als je dat vreemd vindt kan ik het ook niet helpen.

Zo simpel. SOOC JPG vraagt wel degelijk meer kunde. Je moet em in 1 keer goed hebben en kunt achteraf geen foute platen omtoveren naar bruikbare of goede zoals bij RAW wel straffeloos kan worden gesmokkeld. Een beetje fotograaf maakt ook SOOC goede platen. Dat is kunde en kennis. Je zoekt een discussie maar er is geen discussie. Als je weet wat je doet maak je prima SOOC JPG platen. Ik kan iedereen wel gaan lopen vervelen met details over 18% midden grijs, de standaard zoals bedacht door Kodak, maar daar schiet ook niemand wat mee op. Ik gebruik externe meters. Ik weet ook wel wat Exposure to the right betekend en ken het Zone system van Ansel Adams ook wel evenals ETTR als het digitaal wordt. Ik kan filmpjes ontwikkelen en afdrukken. Bladibladibla, lekker belangrijk. Je weet gewoon dat als je SOOC JPG geen goede plaat kunt maken je toch echt wat vaardigheden en of kennis mist. Je doet stellingen die niet kunnen zoals je vraag welke exposure ik ga doen als het dynamisch bereik groter is dan de sensor aankan. Verassing, je camera geeft maar 5 stops licht weer dus het is altijd een keuze welke van de 5 stops je weer geeft in je foto. Dat mis je dan toch weer aan kennis. Als het groter wordt dan 5 stops mot je over naar HDR of naar ETTR en schaduwen laten dichtlopen, clipping is immers taboe. Dat is een kwestie van keuzes maken. Dat zou je toch moeten weten.

 primefoto.nl schreef op vrijdag 4 december 2015 om 09:39  | reageer

Misschien is het goed om dit spul van Ansel Adams dan ook eens te lezen en te begrijpen. Dan vergaat je het lachen en zie je dat je er naast zit. http://photography.tutsplus.com/tutorials/understanding-using-ansel-adams-zone-system--photo-5607

primefoto.nl

Wat l*l je toch een ongelovelijke onzin!

Sorry voor 't taalgebruik, maar wat word ik hier simpel van, zeg.

 primefoto.nl schreef op vrijdag 4 december 2015 om 14:49  | reageer

Dat het 5 stops verhaal er niet staat klopt niet. Je ziet het niet staan en hebt zeer zeker ook de boekjes van Ansel Adams niet gelezen of niet helemaal begrepen. Zie je die meterwaarden van -2 t/m 2 stops gaan in dat plaatje? Waarom zou dat toch + en - 2 stops zijn. Maximaal + of -3 stops kom je tegen. Maar probeer het zelf maar f uit. Het is mooi weer en het zonnetje schijnt. Proof me wrong.

Je mag de spotmeter in de camera ook wel gebruiken als de witste wiolk groot genoeg is of als je een teleobjectief gebruikt. , anders krijg je meetfouten.

Pak je spotmeter. Richt op de witste wolk. stel die gemeten waarde in. Belicht nu +2 stops. Je het een witte wolk die net niet clipt of wel ETTR.
Meet nu een zwart voorwerp. Stel de meetwaarde in. Belicht nu -2 stops. Je hebt een zwart detailloos object. Dat is het gehele bereik van je sensor in 1 foto. Probeer maar. Beide metingen zijn teruggerelateerd naar 18% midden grijs, zoals elke meter doet. Door +2 stops meer te belichten komt de witte wolk in zone 7 te liggen en dat is wit. Voor zwart geldt het zelfde. Meting teruggerelateerd naar 18% midden grijs of wel zone 5. -2 stops en je komt op zone 3. Ergo heb je beeld van zone 3 t/m zone 7. Elke zone is 1 stop. Kunnen we nu tellen? Precies 5 stops ja. Sommige camera's halen misschien een stopje meer en minder. Dat is afhankelijk van merk en type camera maar veel meer dan dat is het niet.

Wat je van me vindt Elja zal me een worst wezen. Het is niet handig om iemand tot dwaas te bestempelen. Als het verhaal van de dwaas klopt maakt dat je zelf tot dwaas. Dat lijkt me niet handig nog verstandig.

 100 schreef op zaterdag 5 december 2015 om 00:41  | reageer

@primefoto

Oké, je blijft vasthouden aan je eigen waarheid/werkelijkheid en wilt niet ingaan op de inhoudelijke kant van mijn reactie, ook dat is een keuze.

Ik vrees dat jouw beweringen niet overeenkomen met de feiten. Digitale camera’s hebben bij lage iso waarden een groter dynamisch bereik dan 5 of 6 stops. Lees bijvoorbeeld even op sensorgen.info wat het gemeten dynamisch bereik is van de verschillende camera’s bij verschillende ISO waarden. Over feiten kun je volgens mij moeilijk van mening verschillen.
http://sensorgen.info/

Voor een behoorlijke uitleg over dynamisch bereik in digitale fotografie kan ik je verwijzen naar:
http://www.cambridgeincolour.com/tutorials/dynamic-range.htm

Dat je kennis en kunde nodig hebt om sooc goede foto’s te maken, zul je mij niet horen ontkennen. Kennis en kunde heb je altijd nodig voor een goede foto. Ik geef slechts aan waarom ik denk dat je voor sooc niet MEER kennis en kunde nodig hebt en doe dat met argumenten en voorbeelden. Uiteraard mag je daar anders over denken alleen geef ik zelf de voorkeur aan een inhoudelijke discussie op basis van feiten en argumenten in plaats van “ik zeg dat het zo is, dus is het zo”.

 100 schreef op zaterdag 5 december 2015 om 13:25  | reageer

@primefoto

Discussiëren wordt tamelijk zinloos als je feiten blijft ontkennen, misschien helpt het als ik een foto laat zien, dus laat ik een laatste poging wagen om te onderbouwen wat ik beweer.

Een foto van jouw reactie op mijn monitor geschoten op f/1.4 en iso 100 met een sluitertijd van 1/30ste seconde.
Ik heb ze zowel sooc jpeg geschoten als in raw, de raw heb ik vervolgens door photoshop gehaald om het volledige dynamische bereik zichtbaar te maken. EXIF data zit in de foto’s dus je kunt zelf controleren dat er niet gemanipuleerd is.

Sooc jpg =>
http://www.pixelen.nl/images/2015_12_05/MM_28223.JPG
RAW omgezet naar jpg via Adobe Camera Raw =>
http://www.pixelen.nl/images/2015_12_05/MM_28223_B.jpg
Histogram color van de raw na omzetting in ACR =>
http://www.pixelen.nl/images/2015_12_05/histogram_28223_color.JPG
Histogram color van de sooc jpg =>
http://www.pixelen.nl/images/2015_12_05/histogram_28223_sooc_color.JPG
Histogram luminosity van de sooc jpg =>
http://www.pixelen.nl/images/2015_12_05/histogram_28223_sooc_lumi.JPG
Histogram luminosity van de raw na omzetting in ACR =>
http://www.pixelen.nl/images/2015_12_05/histogram_28223_lumi.JPG

Eén EV omhoog of omlaag betekent verdubbeling of halvering van de sluitertijd bij gelijk diafragma en iso, eens?
Als ik spotmeting op mijn camera gebruik meet ik de lichte delen op 1/400 bij iso 100 en f/1.4 en de donkerste delen op 2.5 seconde bij hetzelfde diagragma en iso waarde. Van 2.5 naar 1.3, naar 0.6 naar 0.3, naar 1/6, naar 1/13 naar 1/25 naar 1/50 naar 1/100 naar 1/200 naar 1/400 = 10 EV eens?
Als mijn camera maar 5 stops dynamisch bereik zou hebben, zou ik met één foto nooit het hele dynamische bereik van de scene in beeld kunnen krijgen, ik neem aan dat we het daar ook over eens kunnen zijn.

Zoals je ziet krijg ik toch het hele dynamische bereik in één foto zonder clippende hooglichten en dichtlopende schaduwen (zie de print screens van de histogrammen).

Kortom, mijn camera (een Canon 5D Mark III die nou niet echt bekend staat om een super hoog dynamisch bereik) heeft geen probleem met 10 stops dynamisch bereik.

Ergo; wat je beweert klopt dus gewoon niet, dat is bewezen door sensormetingen waar ik al eerder haar verwezen heb, dat is eenvoudig te bewijzen door een scene met meer dan 5 stops dynamisch bereik te fotograferen en dat kun je nalezen bij zo ongeveer elke technische review in vakbladen en op gerenommeerde websites.

Halsstarrig de werkelijkheid blijven ontkennen verandert daar niets aan.
Ook als een camera ongeveer 14 stops dynamisch bereik heeft (Sony Exmor sensoren bijvoorbeeld) is dat niet toereikend omdat het dynamische bereik van de echte wereld nog veel groter is. Menselijke ogen hebben een totaal bereik van ongeveer 24 EV en daarmee kunnen we maar matig zien in het donker en niet tegen de zon inkijken. Het dynamische bereik in de wereld om ons heen is dus nog vele malen groter.

 100 schreef op zondag 6 december 2015 om 03:32  | reageer

De raw converter in je camera is ook software, of denk je dat de sensor zonder tussenkomst van software een sooc afbeelding op je camera tovert?

Prima als je het over de capaciteit van de fysieke sensor wilt hebben, maar dan moet je wel bekend zijn met termen als “full well capacity” en “read noise” want daar draait het om bij een beeldsensor als het over dynamisch bereik gaat.
De FWC van de “pixels” van de beeldsensor van mijn camera bij iso 100 is 68151 elektronen.
Als het laagste lichtniveau 1 elektron bevat en elke stop een verdubbeling is, hoeveel stops bereik heeft de sensor dan?
1-2-4-8-16-32-64-128-256-512-1024-2048-4056-8112-16224-32448-64896
Ruim 16 stops is dan dus de fysieke capaciteit van de sensor.
Die 16 stops zul je in de praktijk alleen nooit halen omdat read noise roet in het eten gooit.
Voor mijn camera is de RN bij 100 iso 33.6 elektronen, het gebied van 1-2-4-8-16-32 (5 stops) gaat dus verloren door ruis waardoor het bruikbare dynamisch bereik van de sensor van mijn camera ca 11 stops is (33.6-68-136-272-544-1088-2176-4352-8704-17408-34816-68151)
Heel wat anders dan die max 5 tot 6 stops die je maar blijft noemen zonder daarvoor zelf ook maar enig bewijs te leveren.

Ik heb je een voorbeeld gegeven waarbij 10 stops uit een raw bestand zichtbaar zijn gemaakt. Data die niet in een raw bestand aanwezig is, kun je er ook niet uithalen. Software zorgt alleen dat de beschikbare data zichtbaar wordt gemaakt, of die software in-camera is of op een PC draait is irrelevant voor het dynamische bereik. De kwaliteit en mogelijkheden van de software bepalen hoeveel van het fysieke dynamische bereik zichtbaar is in de uiteindelijke foto.

Je kunt wel blijven beweren dat ik het niet snap en dat het allemaal zo simpel is, maar zo simpel is het allemaal niet, sterker nog, de techniek die bij een beeldsensor komt kijken is uitermate complex.
Ik heb in deze en voorgaande reacties getracht enigszins duidelijk te maken hoe die techniek in elkaar steekt en wat dat betekent voor het dynamisch bereik van een beeldsensor, maar heb niet het idee dat je echt moeite wilt doen om te doorgronden wat ik zeg. Je blijft hameren op het zone systeem dat zijn waarde had in het analoge tijdperk en in het begin van het digitale tijdperk toen het dynamisch bereik van de meeste camera’s niet meer was dan een stop of 7 á 8. De tijden zijn veranderd en hedendaagse digitale camera’s hebben 10 tot 14 stops dynamisch bereik.
Dat is niet iets dat ik verzin, maar iets dat meetbaar is en keer op keer uit de testen blijkt.

 100 schreef op zondag 6 december 2015 om 11:12  | reageer

Zo zo, stoer hoor die beledigingen en nu ben ik klaarblijkelijk ook nog iemand anders waar je geen normale conversatie mee gehad hebt.
Ach ja, de combinatie gebrek aan kennis en internetfora haalt niet het beste in mensen naar boven.
Veel succes met jezelf